Het laatste bericht

Vandaag was de begrafenis van Hans Prinsen. En het was een begrafenis precies zoals hij het gewild had. De hele kerk zat vol, echt pap, helemaal vol! Voorin zijn familie, in de linkerzijbeuk de DAS, in de rechterzijbeuk zijn oud medewerkers en verder een hele kerk vol vrienden en nog meer familie. Naar schatting van de begrafenisonderneming circa 525 mensen. O wat zou hij genoten hebben van zoveel aandacht.

De ochtend begon om 10.30 uur toen papa in de rouwauto voor zijn huis stond. Julian had al gezegd toen hij een paaseitje wilde dat opa niet meer de baas was maar oma. Mooi hoe snel kinderen kunnen switchen. Na een wandeling, de kerk in en wat waren ook wij verbaasd van zo'n overvolle kerk. De dienst werd met liefde verzorgd door pastoor Goedhart, de pastoor die papa zelf gevraagd had. Mooi om te zien dat hij er zo'n persoonlijke dienst van maakte. Het koor was ook papa zijn keus. Hij had op een reis Fons ontmoet en wist dat hij Gregoriaans zong. Dat wilde papa ook in zijn mis. Erg zwaar hoor pap, zei ik. Maar hij had weer gelijk, het was hartstikke mooi. Tja en dan de speeches van Annette en Babs. Denk maar niet dat het eigen keus was, dat wilde papa zo en dan doen wij dat. Het is verdrietig maar ook mooi als je op deze manier nog wat over je vader mag zeggen. Erg trots zou hij zijn geweest op zijn kleinkinderen die zo lief waren en natuurlijk David die ondanks dat zijn rap muziek nog niet klaar was toch zijn verhaal deed.

Het kerkhof, eerst koud en toen hij er stond kwam de zon door. Het voelde als 'Blijf, tot de zon je komt halen, bij mij'. Hij gaf ons zelfs nu nog zoveel warmte. De dag had qua weer wat zijn humeur was de laatste tijd, de ene keer warme zon en dan boze hagel en sneeuw, het voelde als liefde en verdriet wat hij de laatste 2 maanden zo meemaakte.
Bij het graf hebben de kinderen nog tekeningen op de kist geplakt, bloemen gestrooid en het kruis met bierdopjes neergelegd. Toen naar Hotel Prinsen. De poort was dicht, de vlaggen waren weg, de heather stond aan. Alice en Engelien hadden alle wensen die hij met ze besproken had uitgevoerd. De aspergesoep was dubbel getrokken met kalfstong en met echte asperges, de broodjes hadden geen worst maar vlees en de zilveren suiker en melk kannetjes waren gepoetst. Misschien dat een aantal mensen geen aspergesoep heeft gekregen, dat zou hij wel balen vinden maar er waren zoveel meer mensen dan we hadden verwacht. Elke zaal zat vol voor zijn begrafenis. Zijn oud medewerkers deden de bediening. Mooi en warm! De speech van Engelien zei alles over een harde, aparte en bijzondere baas. Zijn uitspraak 'Hotel de Witte Wolk, meer personeel dan volk' was heerlijk om weer eens te horen.

Tja en dan begin je aan een hele rits mensen met mama, Annette en Babs op een rijtje. Niet om doorheen te komen denk je aan het begin als je de rij ziet. En dat klopt ook wel, maar gek genoeg is het toch een troost. Al die mooie en lieve woorden. Al die mensen die papa kende, herinneren en om hem gaven. Oom Toni Keil (al 50 jaar een vriend las ik nog in papa zijn brief van 11 februari toen Toni gebeld had) was helemaal uit Denemarken gekomen en Lisette uit Parijs. Maar ook zoveel mensen uit het Noorden, Oosten en Westen van het land en zelf nog dieper zuidelijk.

Na alle troostjes even met de familie een biertje drinken op papa in de Prinsenzaal. Herinneringen en gezelligheid, daar hadden we behoefte aan, naast drank en broodjes. Maar wat is het dan al moeilijk want wat laat hij toch een gat achter. Wat mis je hem dan weer gelijk. Zijn vrolijke noot, zijn discussies met broer Hein en zijn bezigheden met de kinderen.

Nog even naar zijn graf, even kijken of alles er goed uitziet. Terwijl we daar aankomen komt een rits duiven overgevlogen, 2 keer. In alles zie je symbolen, zelfs in de hagel die volgt. Dan nog even naar huis en in het condoleance boek zien we dat er nog meer mensen in de kerk waren die we niet in Hotel Prinsen gezien hebben. Dan laten we mama alleen achter, met pijn in ons hart, weg van de Wilhelminastraat.

En zoals in het bidprentje al aangegeven stond is alles wat overblijft liefde, respect, waardering, dankbaarheid en o zoveel mooie herinneringen en anekdotes. Terwijl je aan de andere kant ook gelijk nog steeds niet bevat dat hij er niet meer is. Dat ie niet meer langs Rosmalen en Uitdam komt. Dat hij niet meer komt bladblazen, wilgen knippen en kletsen. Dat als we maandag bij mama zijn hij er niet is. Dat zijn grote mond, zijn grappen, zijn rare ideeen allemaal weg zijn. Het voelt continu als een schok, als iets onmogelijks. Iets wat een continue stilte en leegte in je hart geeft. Nooit geweten dat het zoveel pijn zou doen. Ik lees nog een keer al zijn brieven na die hij mailde en waarmee ik de weblog mocht vullen. Verdriet, boosheid maar ook dankbaarheid komt in alles naar voren. En wat heb ik toch een fijne weekenden met hem gehad de afgelopen 7 weken, wat hebben we nog veel gepraat en gedaan. Wat was het ook dierbaar om te zien dat hij zo'n waardige vent was die tot op het einde sterk bleef.

We willen iedereen heel erg bedanken voor alle reacties, kaarten, telefoontjes, speechjes en bloemen. In het bijzonder willen we de familie en vrienden bedanken voor hun geweldige steun, Ad voor alle extra maaltijden, Alice en Engelien voor een perfecte uitvoering van papa zijn wensen, Fons voor het koor, de pastoor voor zijn mooie woorden, begrafenisonderneming Jos van Dommelen (Peter) voor alle steun en adviezen, Provide thuiszorg de dames die hem zo geweldig hebben verzorgd en dokter Maessen die hem perfect heeft bijgestaan. En dan zullen we vast heel veel mensen vergeten dus iedereen heel erg bedankt.

Mijn vader was een bijzonder man, dat was op zijn uitvaart nog 1 keer te zien en te voelen. Wat zullen we hem missen!

Dit is het laatste bericht op de weblog hansprinsen.blogspot.com De weblog zal niet verdwijnen maar een eeuwige herinnering blijven aan een bijzondere man die onvervangbaar is. Annette vroeg al of hij niet meer werkte omdat het aantal reacties al zoveel dagen op 9 staat bij het laatste bericht. We zullen zelfs het 6x per dag openen van de blog missen en alle warme reacties missen. Wij hopen toch dat jullie er nog 1 keer heel veel op zetten, nog mooie herinneringen, anekdotes, ervaringen van de begrafenis of wat humor. Misschien kunnen we nog 1 keer over het record van 22 reacties heen komen, nog een keer voor papa!

Woorden van papa in zijn brief van 2 februari 2008:
Je hoopt altijd, ik tenminste, dat mensen je blijven herinneren. Niet een van de vele doden op een rij in mijn leeftijdcategorie die het graf wordt ingedragen en vergeten. Ik hoop dat ik herinneringen, vriendschappen en mooie gevoelens kan achterlaten. En dat men aan mij denkt als een eerlijke, oprechte, soms wat directe vent met een apart gevoel voor humor.


------------------------------------------------------------------------------------------------
http://www.brabantsdagblad.nl/regios/langstraat/2849475/Oudhotelier-Hans-Prinsen-overleden.ece

Oud-hotelier Hans Prinsen overleden

donderdag 20 maart 2008 | 03:23

VLIJMEN - Met het overlijden van oud-hotelier Hans Prinsen (69) is dinsdagavond een markant Vlijmenaar heengegaan. Hans Prinsen nam in 1965 Hotel Prinsen van zijn vader over.
Hij bouwde die onderneming met ongeveer tien verbouwingen uit tot een volwaardig hotel. In 1995 verkocht hij het en momenteel is het in handen van de Fletcher Groep.

Hans Prinsen was een bekende in het Vlijmens verenigingsleven. Met name in de Dinsdagavond Soos was hij lang - 30 jaar - actief. Ook was hij lid van de vrijwillige brandweer, de DAS-band, bridgeclub Haarsteeg en seniorengolf de Donderputters.

Ik zeg dag

Om 18.30 uur schreven we nog op de blog, hij is er nog. Hoe onwerkelijk dat nu om 00.30 uur hij uit huis is gedragen, weg van de Wilhelminastraat. Hij staat straks weer voor de deur.

De dag was raar, bijzonder. Hij zei dat hij zou gaan. Hein en Ans nog even gebeld om langs te komen. Rare momenten als ze er waren want hij wilde zitten. Rond 19.15 uur kwam tante Julia. Ze zag hem en huilde zoals ze nog niet had gedaan. Hij gaat dood zei ze. We liepen wat heen en weer en toen werd hij weer onrustig in bed. Weer wilde hij perse rechtop. Pap, dat kun je niet meer aan zei Annette. Maar hij was krachtig en ging door. Starend en om zich heen kijkend bleef hij roepen, rechtop, rechtop. Wat doe je als dochters? Altijd naar je vader luisteren. Mama knikt. We zetten hem rechtop, hij zit tussen ons in en we houden hem vast. Hij ademt weer moeilijk. Tante Julia wil weg, blijf maar zeggen wij. Hij stopt met ademen. Annette roept papa en hij ademt nog een keer. Dan voel je hem al koud worden en we roepen nog een keer maar hij pakt niet meer zijn laatste adem. Hij gaat heen, God wilde het zo, zijn einde was uitgekiend. We bellen onze mannen en kijken nog eens naar hem, je kan alles van hem verwachten maar nee hij blijft stil.

En dan begint de mallemolen van alles regelen, alle vragen, veel al besproken maar altijd nog wat vraagtekens. Het komt goed pa, we doen het goed. Je ligt erbij en dan komen ze je wassen en aankleden. Annette is sterk blijft erbij als ze het pak aan doen wat je op mijn trouwdag aan had 3 maanden geleden. Ik kom kijken en zie mijn papa die mij 3 maanden geleden nog weggaf en nu weg is. Ze rijden je uit het huis, je ziet er prachtig uit. Geen 45 kilo, geen grote oren, nog echt ons pap. Het is goed zo, je bent altijd snel geweest en bijzonder. En zelfs je ziektebed was snel en bijzonder.

We zullen je zo missen!!!!!


"IK ZEG DAG", ik zeg dag tegen de laatste dag,tegen mijn rijke leven.
Ik zeg dag tegen "mijn " lieve mensen, die mijn gezin, mijn familie en mijn vrienden waren.Ik zeg dag tegen al dat geluk wat ik heb mogen proeven. Ik zeg dag tegen wie ik heb mogen zijn tussen jullie. Ik zeg dag want het was mooi en zo moet het eindigen. Ik zeg dag en adem nog eenmaal.
"DAG LIEF LEVEN"

Wat een kracht, wat een gevecht

Het gaat heel slecht vandaag. Vanochtend na een goede nacht met Annette wakker geworden. Om half 9 roept mama terwijl ik nog aan het aankleden ben. Papa zegt, B ik heb zo'n pijn. Hij pakt zijn buik vast en rolt alle kanten op. Je ziet gelijk, het is fout. De huisarts is er binnen 5 minuten en papa krijgt een morfine injectie. Hij neemt afscheid van de huisarts maar deze zegt uw hart klopt nog krachtig, ik zie u nog wel. Annette komt binnen en hij valt in diepe rust. De pastoor komt op de bonnefooi langs maar hij is duidelijk gestuurd. Hij praat met papa en zalft hem. Papa is dan redelijk goed op de wereld en deelt nog wat liefde met ons. A. moet lachen omdat ik het Wees gegroet Maria niet meer mee kan bidden, maar ja ik ga naar een hervormde kerk en die doen alleen Onze Vader en zingen te veel. Maar het is toch bijzonder om samen te bidden, wat je ook van het geloof denkt. Je vraagt je af wat God nog met hem wil.

Dan in de middag is hij vreselijk onrustig, wil elke keer omhoog want hij wil op de po. Pap, je hebt een luier aan doe het daar maar in zeggen A. en B. Ik poep niet in mijn broek zegt hij opeens bij volle verstand. Dan moet je toch eigenlijk weer lachen om zijn wilskracht. We doen ons best tot 2 keer toe maar het is onmogelijk. Hij wil nog dingen zeggen maar kan niet meer is warrig en onrustig. Hij wordt vol liefde door broer en zussen gekust en slaapt weer in. Dan komt hij weer omhoog, wil zitten, tja het is ook biertijd natuurlijk. Hij leunt tegen ons aan en valt spontaan weer in slaap. Hij is er nog.

54 dagen voorbij

Als je de foto's zo terugkijkt zie je hoe snel het gaat. 54 berichten hebben we op de weblog geplaatst, circa 54 dagen geleden kregen we het slechte bericht. Het blijft verbazingwekkend hoe snel het gaat. Maar vandaag weer een dag geleefd. Vannacht goed geslapen. Wel naar gedroomd maar weinig wakker. Vanochtend gaat het nog redelijk maar wel weer heel veel pijn in zijn been. Na de verzorging van Crista is hij veel energie kwijt. Eten wil hij niet, slapen dat wel. De huisarts komt en met zijn allen horen we de voortgang weer aan. Ondanks dat dr. Maessen continu slecht nieuws brengt waarderen we hem steeds meer. Hij schat het goed in en legt alles rustig uit. Weer morfine ophoging want pijn is niet fijn. De middag brengt papa door in alle rust met Annette, terwijl Fanny en Babs even lekker naar buiten gaan. Fanny heeft weinig zin in shoppen da's slecht nieuws. Wil ook niet eten en ze wordt al zo mager. Het is zwaar en verdrietig, maar toch genoten van even buiten zijn.

Nog klein beetje bier met Frank gedronken en nog een keer geprobeerd eten te geven maar nee, de geur alleen al. Wel wat vla, dat bevalt beter. Dan komt tante Julia even binnen. Wat kan hij toch genieten van zijn familie. Julia vertelt over de weblog, wie erop geschreven heeft, dat Ed weer in het ziekenhuis lag, dat Lilyan zo mooi schrijft met reacties op Roland, dat Noor niet echt ziek is. We vertellen nog even wie allemaal gebeld heeft. Hij lacht en laat een traan. Hij is verward en kan niet veel zeggen. Ziet veel plafond. Maar als hij er is is hij nog scherp, en da's een hoop waard!
O ja, ik vraag nog aan hem of hij wat weet voor de weblog. Hij glimlacht maar kan niks zeggen. Zal ik zeggen dat je goed in je vel hangt pap. Hij moet lachen, zijn vel wordt steeds losser en daar baalt hij van.
(foto 17 mrt, effe kletsen met ons Juul)

Spook

Wat krijg je toch weer een enorm respect voor verpleegkundige. Alle dames die papa komen verzorgen zijn even aardig en goed (we noemen de naam van de organisatie die ze voor ons heeft gevonden nog niet want nu krijgen we nog de liefste en anders krijgen ze het te druk ;-)en we hebben ze nog hard nodig). Zoveel handigheidjes en tips geven ze ons waar we de dag mee doorkomen en het papa makkelijker kunnen maken. En ondertussen merk je als dochters dat het toch erg zwaar werk is. We doen nu zelf ook de nachtzorg en dat is effe doorbijten. Na 3 nachten A. was B. vannacht aan de buurt. En pas bij de vierde keer roepen had hij de goede letter te pakken. Elke keer als hij om wil draaien moet je even helpen want zijn benen werken niet meer. Vannacht van 1 tot 3 uur was hij aan het spoken. Hoesten, draaien, roepen, praten. 's Nachts op de po samen hoofden tegen elkaar, het zijn ook wel weer hele bijzondere momenten waarin een goede grap altijd weer werkt. Hij is eigenlijk een schat van een vent om te verplegen, hij gaat er nog steeds heel goed mee om. Toch rond 5 uur te veel pijn weer dus maar weer een extra pilletje erbij. Mag vast niet maar waarom pijn lijden. Daarna heerlijk geslapen tot 10.00 uur.

Om 10.30 uur worden Julian en Tommy opgehaald door Roland en David. Even natuurlijk over voetbal praten en dan gauw weer slapen. Gebakken ei, wildburger en wat vla gegeten. Toch ook nog een half biertje gedronken met Frank en met broer Hein, zussen Ans en Julia en neef Loek. Ze nemen samen de weblog berichten door en papa glundert bij het reactie aantal van 9. Hij is nog steeds populair. Mijke en Frederike spelen spelletjes met oma en lopen af en toe even langs om naar opa te kijken.

Samen met Annette papa helpen is erg waardevol en samen lachen en huilen. Het gevoel is soms heel dubbel. Je bent blij dat hij er nog is en wil hem nog heel lang hier houden maar aan de andere kant zie je dat hij ook niet te veel moet lijden en mag hij rusten. Maar de dag was de moeite waard, nu de nacht weer in. (foto 16mrt met B.)

Morfine verhoogd

Tja het is elke keer weer slikken als je komt. Weer achteruit. Mama en Annette hadden me al voorbereid maar dan toch is het weer even schrikken. Hij gaf me het genoegen 2 keer op de po te moeten terwijl ik net aan het wennen was. Bedankt pa. Tijdens het eten nog wel, Tommy dook onder tafel, haha. Gisteren en vanochtend heel veel pijn in zijn been dus morfine verhoogd. Ad kwam weer een heerlijke maaltijd brengen maar helaas verder dan 1 hap kwam hij niet. Doorlig plekken zijn al wat zichtbaar en zijn nieuwe matras met lucht is een klote ding zegt ie. Zo vind ik het niet leuk B. zei hij. Nee pap dat snap ik wel. Hij is te moe voor de kleinkinderen maar kan het toch nog even opbrengen om voor de foto te lachen. Wat er op de weblog moet? Het gaat geweldig met me. Hij blijft humor houden.....

Lieve papa,

Het is vrijdagavond en ik zit nog in Uitdam. Het oord onder de rook van Amsterdam waar je altijd even kwam aanwaaien op een zaterdag of zondag, een keer in de twee weken om even te genieten van je kleinzonen, even voetbal met ze keek of ruzies over PSV en Ajax met David probeerde te winnen, wat tegen ze schreeuwde en te wild met ze deed. Ik kijk naar de kerstboom die je met Frank gemaakt hebt in onze wilg. Toen je vertelde dat je van onze grote wilg een kerstboom ging maken zei ik tegen Roland, ach laat hem toch met zijn rare ideeen. Maar ondertussen genieten we al 5 maanden van die veel te grote lampen in een rare boom. Soms valt hier de complete stroom uit als we hem aan doen. De buurman is al komen kijken hoe dat kan maar ach wat kan ons het schelen. De boom is te zien vanuit bijna Durgerdam tot aan Zuiderwoude. De lampjes zijn door alle stormen wat naar beneden gezakt maar als ik er op zo'n avond als vanavond weer naar kijk realiseer me dat ze net zo bijzonder zijn als jij. Ze hebben wat raars, iets robuust en iets eeuwigs.

Ik kijk in de tuin die je samen met Gerard hebt aangelegd en waar ik je nog steeds dankbaar voor ben. Ik zie een muis lopen waar ik net zoveel hekel aan heb als de mollen en de muskusratten die hier rustig rondlopen. Ik denk weer na over de momenten die we samen hadden in de tuin waarbij je me leerde hoe een verzorgde tuin eruit moest zien en hoe je je verbaasde over de eeuwige natheid van onze tuin. Over alle mensen hier in het dorp die je kennen en nu binnenkomen lopen op vrijdag en naar je vragen en met je meeleven. Die je kennen van de visavonden of als de man die altijd druk bezig was in de tuin, met veel volume je dochter opdrachten gaf, rare opmerkingen maakte en zelfs de bladeren bij de buren weg blies (midden op straat waar wielrenners doorheen moesten maar waar we allemaal om moesten lachen). Ook weet ik hoe je altijd genoot van het uitzicht en de vissen die uit het Uitdammer Diep opsprongen. Hoe je helaas maar 1 keer hebt zitten vissen op de steiger met Tommy. Hoe je hier op een zondag aankwam en met de jongens een kraam maakte bij de straat waar ze voor 19,- drinken en sinaasappels en bananen verkochten en hoe je daarvan genoot en vervolgens weken later met een echte kraam en liters pakjes drinken en goedkope marsen aan kwam die nu over de datum aan het gaan zijn.

Vanavond luisteren we naar het nummer van 'Opa' van Marco Borsato waar je zo bij moest huilen een paar weken geleden. Maar pap, wat ben je toch een geweldige opa. En hoeveel commentaar ik altijd op je had als vader toen ik jong was, hoeveel respect ik je nu ik ouder ben voor je hebt om alles wat je bereikt hebt. Zoveel lieve vrienden, zoveel liefde voor je hele familie, zo'n goede vader zonder te veel te oordelen, zo'n geweldige opa. De kerstboom zul je begrijpen zullen we eeuwig koesteren en zal hier zolang mogelijk blijven branden als herinnering aan jou, lieve papa (hopelijk krijgen we er geen fik door ;-). Momenteel zijn mijn zoons samen aan het dansen op de leuke muziek, en morgen komen we weer met een tas vol lekkere dingen en lekkere wijn als herinnering aan onze bijzondere vakantie in 2007 in Lucca waar je zoals je zelf zei geleerd hebt wat echt genieten is en hoe belangrijk locatie is. Ik zie je daar nog avonden achter elkaar van dat mooie uitzicht genieten. Mooi dat je daar eergisteren om vroeg om een tafel vol lekkere hapjes zoals we daar deden. Mijn lieve man Roland heeft vandaag nog een mooi bericht op de weblog gezet die ik niet alleen als reactie erop wilde laten zetten maar ik even hier direct op wil zetten. Want je bent zo gek op je Wolkje, die zo lekker met je kon knuffelen, je slimme Mijke die zo mooi piano kan spelen, je rare Julian die zo op B. lijkt, de bijzonder Tommy die je maar niet kan peilen en die grote David die je helemaal als zijn opa ziet.

Papa, dank je wel voor alle mooie herinneringen en houd nog even vol voor nog meer mooie momenten en wie weet nog een keer Uitdam (Joost heeft al gezegd dat hij nog een keer wil komen). Ik kom er aan en we gaan weer genieten. Je B.

"OPA" Als ik ooit opa ga worden dan koop ik de speelgoedwinkel voor ze, dan doe ik alles als ze maar naar me lachen, als ze op me af stappen en me knuffelen, als ze binnenkomen en niet anders zien als opa; de grote held.
Dat is wat ik wilde, dat is wat ik kreeg, het allermooiste wat een mens kan wensen.
Engeltjes in mini formaat, vreugde op zich en vreugde in tijd van pijn.
Opa is mijn eretitel, de kroon op mijn leven.
In alle oprechtheid, meer kun je niet bereiken, meer kun je niet wensen
En toch wenste ik dat ik heel lang opa mocht zijn.
Zou dat het anders maken, ik dacht het wel, alles zien alles meemaken.
Maar ik realiseer me nu dat opa zijn het hoogste goed is.
Opa van engeltjes en straks de opperengel!!!!
Dan is er niets veranderd, want dat ben ik al voor een aantal kleine mooie mensjes!!!!

(foto: Lucca juli 2007 met David, Tommy, Julian, Sylvia, Lizzy, Fanny, Hans, Roland en Babs)

Veel geslapen, voelt stukken beter

Vannacht met Annette beneden geslapen. Ging goed. Rustige dag. Gelukkig nog een keer lekker discussieren met broer Hein. Nicht Ilse kwam nog wat lekkers brengen. Altijd welkom met gebak, vissoep, bier, worst, asperges, noem maar op. Lekker gegeten en al plannen voor volgende week als we er met zijn allen zijn. Dus een betere dag geleefd vandaag!

Het gaat te snel

Hij is niet bijgetrokken vandaag. Wel naar beneden maar nu kan hij niet meer naar boven. Vannacht blijft Annette beneden bij hem slapen. Vanaf nu voortaan elke nacht thuiszorg of Annette of Babs. We zouden volgende week nog 3 of 4 nachten naar Huis ter Duin in Noordwijk gaan. Alles geboekt maar morgen gaan we alles weer cancellen. Het gaat niet meer. We blijven thuis. A. en B. nemen wel gewoon vrij, zorgen ook voor wat leuke dagen met de kinderen maar we concentreren ons maar vooral op de verzorging en nog even genieten. Mama is ook zo moe en de waarheid slaat je af en toe met een harde klap in je gezicht. Volgende week plannen we daarom van maandag tot en met donderdag ook geen bezoek want dan kunnen we nog even samen zijn.

Het is bijna niet te geloven hoe snel het gaat. En maar blijven hopen op een opleving. Okay hij zou instorten na die mooie maandag maar hij moet nog even door. Dit gaat te snel. Zijn morfine pleisters zijn waarschijnlijk nu al niet zwaar genoeg of het duurt meer dan 24 uur voor ze gaan werken. Ach je hoopt elk moment weer op een opleving. En zo vanuit Uitdam kan je al helemaal niet geloven dat het zo erg is en hoop je stiekem elke keer dat ze bellen dat hij een goede dag heeft. Lilyan had het vandaag bij de reacties aan het juiste eind. Elke reactie op de weblog is mooi. Hij kan ze momenteel niet allemaal meer in zich opnemen maar het aantal houdt hij nog steeds bij. En als we er af en toe over kunnen praten is hij blij met de leuke reacties zoals de herinnering van Joost vandaag.

The day after

Papa is compleet ingezakt na gisteren. Hele middag en avond geslapen. Toen de huisarts om 19.00 uur kwam (tja die werken tegenwoordig ook over) vond hij papa heel erg achteruit gegaan. Hij was ook echt ingezakt maar had ook gehuild van de pijn in zijn benen gisteren. We moeten zo oppassen want het is zo'n bikkel, als hij aangeeft een beetje pijn te hebben zou een ander al ingestort zijn. Zowel volgens de thuiszorg als volgens de huisarts moet papa te veel inleveren per week en doet hij het nog op wilskracht. Hij kan echt helemaal niet meer op eigen benen staan, stottert, is heel moe, slecht zicht (laat 3x per dag zijn schone bril schoonmaken) etc etc. Te veel weer achteruit gegaan. Dus besloten om met de Morfine pleisters te gaan beginnen. Een domper op een grandioze dag.

Want wat heeft ie genoten. Hij heeft er zelfs over gedroomd. Het was nog beter dan hij verwacht had. Alles was perfect en hij is iedereen heel erg dankbaar, vooral zus Julia natuurlijk. Die doet ook zoveel voor hem en voor Fanny. Staat hele dagen klaar net zoals zoveel familie. Die warmte heeft hij gisteren met alle familie en vrienden heerlijk over zich heen laten komen en er volop van genoten. Dat instorten daarna hadden we allemaal wel verwacht. Nu duimen en bidden we dat hij weer wat aantrekt van de week. Vandaag niet uit bed geweest en niet naar beneden, hij kon het niet opbrengen. Maarten had heerlijke asperges gebracht waar hij van genoten heeft en hij wil morgen naar beneden. ' Als ik morgen niet naar beneden kan dan gaat het niet goed met me' zei hij vanavond. Morgen weer een dag pap, we zien wel. Zet hem op en droom maar lekker!

Wat een Eikels ............ en Duifjes

En wat was hij er klaar voor vanochtend. Na het aankleden nog even liggen, toen ging het nog niet. Blij dat het nog droog was en o zo benieuwd naar wie er allemaal zouden zijn, wat er allemaal zou gebeuren en hoe mensen het zouden vinden. Toen Julia belde dat iedereen binnen was gauw jas aan en gaan. Met vier mannen hem naar boven getild en hij werd binnengereden en de DAS band speelde. Geweldig, helemaal geweldig zei hij. En zoveel mensen en allemaal voor mij. Opeens ging het bier er goed in en onder vrienden was het weer even vanouds genieten. Zoveel neven en nichten die ook nog eens vrij hadden genomen of gauw even tijdens lunch waren gekomen, helemaal te gek. Na 1,5 uur, wat morfine en bier was hij stuk. Helemaal kapot naar huis. Maar in de auto gaf hij toch nog een opdracht, foto's op de site en zeggen dat ik weer een heerlijke dag geleefd heb, zo wil ik er nog wel 100. Wij ook pa!

Dank alle lieve vrienden die er waren, het was een geweldig hoogtepunt, het zal een mooie herinnering blijven!

Eikels en Duifjes, hij is er klaar voor

Vandaag veel energie proberen te sparen voor de grote dag morgen. Familie van Opdorp langsgeweest, bed versiert en gesmuld van Van Opdorp gebak. Bier, koffie en water gaan er bijna niet meer in zonder dat het er weer uitkomt. Da's balen. Lekker liggen luisteren terwijl Frederike, Mijke, Annette, Frank en Babs een potje zaten te pesten. En nog heerlijk schelden met broer Hein, opeens even als vanouds, behalve dat Hans nu stotterde en dat oom Hein elke keer zei, jouw beurt is voorbij. De rollen waren omgekeerd en even kunnen huilen, dit keer van het lachen. Dat was heerlijk. Morgen de grote dag, Eikels en Duifjes, hij is er klaar voor om er geweldig van te genieten!

Eikels en Duifjes Toernooi

Op verzoek onderstaand de Wedstrijd startlijst van het eenmalige Eikels en Duifjes Toernooi maandag 10 maart 2008. Bij vragen of commentaar bel of mail Louis van Boekel (louisvanboekel@home.nl) of Julia van den Dungen (juliavandendungen@planet.nl). Niet dat ze er wat mee doen maar je kan het proberen.
Bij rottige opmerkingen over je flight persoon, deel het op de blog dan kunnen we weer lachen!

Naam LidcodeGeslachtHandicap Tijd Hole Flight Side
L.F.N. Prinsen PRIN 3 M 34,4 09:00 1 1 1
G.T.M. van Boekel-van Hooff BOEK 2 V 29,8 09:00 1 1 2
J.L.G.M. Mallant-van Gaalen MALL 2 V 28,6 09:00 1 1 3
J. Homan HOMA99 M 36,0 09:00 2 2 4
C.M.M. van den Broek BROE 6 M 36,0 09:00 2 2 5
A.. Corman CORM99 V 36,0 09:00 2 2 6
M. Ackermans ACKE 1 M 33,6 09:00 4 4 10
Y.C.M.J. Schoonen-Majoie SCHO 7 V 19,6 09:00 4 4 11
B. v.d.Ven V.D.94 M 36,0 09:00 4 4 12
E. de Groot DE G99 M 18,0 09:00 5 5 13
H.J.J.M. Brouwers BROU 2 M 17,9 09:00 5 5 14
W.J.M.H. van der Heijden HEIJ 4 V 20,0 09:00 5 5 15
T. v.Ooijen V.OO98 V 24,0 09:00 6 6 16
T.H.M. van der Heijden HEIJ 3 M 19,0 09:00 6 6 17
J.F.B. Geling GELI 1 M 28,7 09:00 6 6 18
H. Fitters FITT99 M 36,0 09:00 7 7 19
A.S.M.J. Scheepers-NagelkerkeSCHE 2 V 36,0 09:00 7 7 20
M.A.P. Borrett-v.d.Coterlet BORR 2 V 29,2 09:00 7 7 21
S.P.M. de Bruin BRUI 9 M 31,2 09:00 8 8 22
T. Meijer MEIJ98 V 32,0 09:00 8 8 23
H. v.d.Dungen V.D.98 M 26,8 09:00 8 8 24
T.J.M. Geling-Veldman GELI 2 V 33,3 09:00 9 9 25
P.L.T. Kersten-Zelissen KERS 2 V 18,4 09:00 9 9 26
J. v.d.Poel V.D.91 V 28,0 09:00 9 9 27
J. Meijer MEIJ99 M 32,0 09:00 10 10 28
A. v.d.Dungen V.D.97 V 18,0 09:00 10 10 29
J v.d.Dungen V.D.99 V 26,8 09:00 10 10 30
M.J.A. Maréchal-Akemann MARC 2 V 24,9 09:00 11 11 31
K. v.d.Poel V.D.92 M 28,0 09:00 11 11 32
T. Schoonen SCHO93 M 28,0 09:00 11 11 33
P.H.A. Mallant MALL 1 M 17,7 09:00 12 12 34
W.H.M. de Bont BONT 3 M 28,0 09:00 12 12 35
H.M.C. van Maaren MAAR 3 M 33,3 09:00 12 12 36
L.J.M. van Boekel BOEK 1 M 36,0 09:00 13 13 37
W.L. Barenbrug BARE 1 M 30,5 09:00 13 13 38
M. v.Kleef V.KL99 V 25,0 09:00 13 13 39
M. van Maaren-Bloem MAAR 2 V 33,2 09:00 14 14 40
W.J.M. de Rooij ROOI 1 M 35,4 09:00 14 14 41
W.A.M. van den Besselaar BESS 3 V 26,0 09:00 14 14 42
H.M.H. den Uijl-Timmer UIJL 2 V 31,6 09:00 15 15 43
S.C. van de Veen-Lourens VEEN 1 V 34,3 09:00 15 15 44
M. Keijer-Krijger KEIJ 2 V 33,7 09:00 15 15 45
T.M.C.M. Bekke-Wieland BEKK 2 V 24,3 09:00 16 16 46
M.A. van Esch-Kremers ESCH 2 V 29,5 09:00 16 16 47
A.A.M. van den Besselaar BESS 2 M 29,1 09:00 16 16 48
R. v.d.Dungen V.D.95 M 36,0 09:00 17 17 49
W.J.M. van de Linde-de Bont LIND 4 V 36,0 09:00 17 17 50
H.A.M. Reerink REER 2 V 45,0 09:00 17 17 51
J.F.J. Smits SMIT 1 M 29,9 09:00 18 18 52
R. v.d.Ven V.D.93 V 36,0 09:00 18 18 53
A.E.J.M. Voeten VOET 3 V 45,0 09:00 18 18 54
J. v.Ooijen V.OO99 M 17,0 09:00 1 19 55
A.H. van Esch ESCH 1 M 27,5 09:00 1 19 56
B. de Groot DE G98 V 23,0 09:00 1 19 57
J.H.J.G. Bekke BEKK 3 M 11,8 09:00 3 21 61
W.L.A. Kivits KIVI 1 M 5,8 09:00 3 21 62
B. v.d. Dungen V.D.96 M 9,0 09:00 3 21 63

Doe maar effe rusten

Vanochtend met de verpleegster afgesproken dat hij wat rust zou nemen. En dat heeft hij keurig gedaan want dat was toch wel nodig zegt ie zelf. Even klaarstomen voor bezoek uit Goes morgen en het golfevent maandag (waar hij heerlijk over droomt). Alleen even een borreltje met Marjo gedronken en als verrassing Babs eerder uit Uitdam gekomen. Spandoek Eikels en Duifjes toernooi buiten opgehangen, die lekkere haring (van boven de riolen) op en dit keer ook nog paling meegenomen en gegeten en Chinees gehaald. Mager wordt ie niet. Net te horen gekregen dat er humor op het blog moet. Wat dan pa, wat wil je er dan op. Ik weet het niet. Geen humor pa? Nee. Okay zet ik erop zetten dat je zo stottert vandaag en dat het wel charmant is. Hij probeert nog humor te zoeken maar raakt weer midden in een zin zijn woorden kwijt en vloekt de duvel en zijn malle moer bij elkaar. Ik vertel hem iets voor wat ik gisteravond op een tentoonstelling tegenkwam en hieronder staat beschreven. En samen laten we een traan en liggen tegen elkaar aan.

De hoofddeugenden van een Griekse man:
Wees als kind welopgevoed
Wees als jongeman meester over jezelf
Wees als volwassen man rechtvaardig
Wees als oude man vol wijze raad
Wees bij je dood zonder smart

Asperges!

Een beetje laat bericht vandaar dat hij al op de volgende dag staat maar hier alsnog het verslag van 7 maart.
Vanmorgen weer vrienden en familie (Louis en Dinie van Boekel en tante Ans). Toen Annette, Maarten, Mijke en Frederike kwamen lunchen om 12.30 had ie al een boterhammetje op en ging slapen. Samen met mama geluncht en de kinderen hebben heerlijk met de lift gespeeld. Om 4 uur een gesprek met de aannemer, hij is nog steeds de scherpe ondernemer en weet precies wat ie wil. Daarna meegenomen naar Rosmalen. Mijke speelde "Roodborstje tikt op het raam" op de piano en papa zong uit volle borst mee. Maarten had asperges met ham, aardappels en botersaus gemaakt, papa's lievelingsgerecht. Echter Maarten had het als voorgerecht bedoeld, maar papa wilde geen hoofdgerecht meer alleen een ijsje. Hij was te moe om nog rechtop aan tafel te zitten. Hoewel soms kwaad is hij toch een fijne patient, hij zegt vaak dat het een fijne dag was, dat alles prima is zo, hij het best nog een tijdje volhoudt zo en we kijken elkaar aan. Het is toch een bijzondere tijd.

Sorry pap, dit moet even .... hihi (je kleinzonen bij persconferentie voor Ajax kleren)

Verslag van dagje uit met oudste neef en nicht

Om half een hebben we ome hans opgehaald. Was fris gewassen, dik aangekleed. Neef Loek was weer even in dienst met tillen in de auto, dat doet ie heel goed. Loek had ome Hans uitgenodigd om te gaan lunchen. En samen (Loek en Isa Bella) waren we aan het denken waar we naar toe zouden rijden en waar te lunchen. Dinsdag kreeg ik echter al via mijn moeder het bevel ome Hans te bellen, dus dat moet je dan echt doen. Ome Hans had zelf het programma al helemaal klaar en bedacht. Niks tegen in te brengen. Hij ging ons de roots van de familie Prinsen laten zien. Dat was in Esbeek, en de lunch werd gehouden op de golfclub aldaar. Dus wij in de auto over Kuijk ( ik dacht Cuijck aan de Maas, maar het was NieuwkuijK) langs de molen van 1886, door Helvoirt naar de snelweg Tilburg. Uitvoerige toelichting gekregen over de Heusdense Baan, de route van Napoleon (Biezenmortel), de ZWARTE (= Belgische Leeuw) Leeuw in Helvoirt, etc. etc. Hij heeft heel veel verteld, maar je snapt al, was daardoor op het laatst helemaal kapot.

In Esbeek aangekomen een toelichting op de versmelting van België en Nederland, voornamen van Prinsen kinderen, en hij had het liefst nog een uur over opa Henri Prinsen verteld. Maar dat zat er helaas niet in. Wel gezien bij restaurant "de Bokkenrijders"het ouderlijk huis van opa Prinsen en erachter gekomen dat we dus afstammen van lieden met zeer eerzame beroepen. Het werkelijk inkomen van deze lieden werd door smokkelen verkregen, niet door hun beroep uit te oefenen, aldus ome Hans. Dus afstammelingen van Bokkenrijders??????????????? Criminele genen???

Hierna een lunch bij de brasserie van de Golfclub, kwam ie nog bekenden tegen familie van Oijen.
Lekkere uitsmijter kaas gegeten, en daarna was het boek gewoon uit. Terug naar Vlijmen, lekker in zijn bed beneden even lang rusten en bijkomen. Het is hem heel goed bevallen (zegt ie) en hij wil graag nog vaker met ons weg. Wat wij natuurlijk graag doen!
Loek en Isa Bella
(foto volgt zodra Fanny hem gemaild krijgt)

Thema: Spelletjes

Hans is dol op spelletjes en wedstrijdjes. Veel golfers weten hoe fanatiek hij kon zijn om het balletje te winnen. Toen wij (A. en B.) jong waren speelden we tennis, badminton en tafeltennistoernooitjes in de tuin. De kinderfeestjes bestonden uit zaklopen, mummies maken, circuits afleggen, hij organiseerde het met veel plezier. Ook zijn fietsrally's zijn fameus, er zaten altijd verrassingselementen in zoals ijscokarretjes, neppolitie etc. Kaarten, vier-op-een-rij, schaken, zwemmen, hardlopen, fietsen, alles het liefst met een wedstrijdelement. En als we in een restaurant moesten wachten bedacht hij een spelletje. Zelfs nu hij niet meer kan lopen en niet meer kan kaarten gaat hij toch door met spelletjes organiseren. Ook voor de kleinkinderen blijft hij dingen verzinnen.

We willen iedereen die herinneringen heeft over zijn spelletjes, wedstrijden, fietsrally's e.d. vragen om die met ons op het blog te delen. Klik op reacties en laat je herinneringen achter.
(foto met Frederike in Land van Ooit 2007)

Weer naar Uitdam

Je zou denken dat hij energie voor drie heeft want hij is op 1 dag op een neer naar Uitdam gegaan. Hij had het helemaal in zijn hoofd en verkocht het aan de huisarts als een mooi ritje dus hij mocht. Even naar Uitdam samen met Bart, Joost en Hein. Opgevangen door Henny want Babs was eens een keer werken (moet af en toe). De heren mollenvallen geplaatst in de tuin want dat was toch de reden tot het bezoek. Julian genoten, Tommy en David waren op school. Nou wilde Hans gebakken paling eten maar dat was alleen nog in Volendam mogelijk voor 53,- per bordje. Nou daar had hij geen zin in. Dus na het mollenvallen plaatsen terug naar Durgerdam waar een heerlijke lunch voor de heren werd geserveerd in De Oude Taveerne. Voor iedereen die een keer in Amsterdam is, wijk een keer uit naar Durgerdam, is minder ver dan naar Uitdam maar ligt ook schitterend aan het water. In deze lekker ouderwetse kroeg kan je lekker lunchen. Na de lunch de weg terug genomen. Alles was perfect gegaan en dankzij Bart, Joost en Hein heeft papa weer een dag echt geleefd. Thuis wel helemaal stuk. Wil niet eten en slaapt nog.

Ondertussen een fijne, lelijke traplift geplaatst die met een schildpadden gang naar boven gaat. Maar Loek is gisteren ontslagen dus nu moet mama het alleen met lift. Gelukkig is nog 1 avond Annette aan het helpen. Verder teleurstellend weinig reacties op de weblog volgens papa. Ja hij houdt het in de gaten. Dus doe nog maar wat onzin!

Chagerijn

Tja dat krijg je dan. Dan is het niet meer ene dag een vent andere dag een vent. Nee ene dag teveel gedaan, andere dag in elkaar klappen. Tja, da's een groot nadeel. Maar wel een dag geleefd gisteren en vandaag alleen maar boos omdat hij naar zijn gevoel niet meer genoeg leeft en niet meer genoeg kan genieten. Dus chagerijnig wakker, chagerijnig gelunched maar in de middag ging het wat beter. Vrienden Jaap en Hans even op bezoek (zie foto) en Julia kwam nog voorbij voor het golftoernooi wat ze wil organiseren. Dus dat stemde weer wat beter. De huisarts maant hem tot rust en de trip naar Uitdam morgen is wel beetje veel van het goede. Maar het mag, zolang hij maar niet door gaat als het niet meer kan.

Omdat zoveel mensen tegen ons als familie soms zeggen; Wat maakt dat nou uit wat meer of minder rust, hij gaat toch dood. Wij realiseren ons heel goed dat je papa niet altijd rust moet geven want daar wordt hij niet gelukkiger van maar helaas betekent geen rust groot gevaar op een epileptische aanval en dus schade. Dus hij kan echt alleen maar 1x bezoek in de middag per dag hebben. En iedereen moet echt even bellen voordat je langs wilt komen want teveel mensen, te weinig rust en te veel opwinding kan gevaren opleveren. En wij, en gelukkig ook papa, willen geen onnodige risico's nemen.

Naast opkomend golftoernooi nog zoveel leuke dingen in het vooruitzicht. We gaan toch nog met familie paar daagjes weg (hopelijk), misschien nog golftoernooi, nog verjaardag, genoeg leuks dus nog in het verschiet.

Een feestjes dag

Vannacht veel hoesten maar redelijk geslapen. Bij het aankleden verrast door een Ajax boek door kleinzonen. Normaal zo door de ruit heen gekeild maar nu stond kleinzoon David erin als model. Dus die wordt dan voor deze keer bewaard. Naar beneden en weer erg moe. Annette, Frederikje, Tommy, David, Julian en Roland even praten en dan weer slapen. Alle jongens naar huis en Maarten komt nog even met Mijke maar dan slaapt hij al. Heel lang geslapen, klaargestoomd voor de feestmiddag. Nog even met Annette en Maarten gekletst terwijl Babs met Mijke en Frederikje zich heerlijk kon uitleven in de roze kleurtjes. Fanny ziek, griep, koortslip, algehele vermoeidheid. Dus die moest van dochters verplicht het bed in.

Maar het moest nog wel een feestjes middag worden want ons Ans had een feest en Frank is jarig vandaag. Dus op weg eerst naar Helvoirt voor een gezellig feest van Ans. Mooie brief gegeven en een slof sigaretten ingepakt in plastic zakje. Da's tenminste apart zei ie. Wie geeft er nou zo'n lieve zus sigaretten vraag je dan als dochter. Maar discussieren doen we maar zo min mogelijk. Hij wint nog steeds (nog effe dan). Daarna door naar Frank. Nog een biertje en even kletsen en dan helemaal op. Toch besluiten we om met rolstoel lopend naar huis te gaan want weer auto in en auto uit voor dat kleine stukje kost wel heel veel energie. Heerlijk even buiten, wind bijna weg. Thuis nog wat heerlijke hazenpeper (denken we, het was in elk geval heerlijk) van Ad op. Wat is dat toch heerlijk even gewoon alleen maar warm maken. Dat maakt toch een groot verschil, niet nog eens moeten koken. En dan weer plat. Wat een dag. Neven en nichten, kijk ook vooral even op de foto aan de zijkantbalk!!!

Ademnood

Na weer wat daagjes papa niet gezien te hebben zie je weer die achteruitgang. Dit keer in zijn ademnood. Moeite om de adem te vinden om te praten. En nog zoveel te vertellen. En met zoveel bravour en een hoop gvd's die Julian gelijk leuk overneemt. Vanochtend van boven naar beneden gebracht door soosvriend en worstenbroodjes hofleverancier Joost Meijer. Even samen anekdotes ophalen vooral over golfkar die te water ging en dan weer rusten. Met Annette, Mijke, Fanny, Julian en Babs de reeds bekende haring uit Monnickendam gegeten. Speciaal door visboer vanochtend geselecteerd. Toen even rustig praten en wat drinken met oom Michel en tante Annelies. Oom Michel heeft 5 jaar met papa gebridget en is volgens papa een zeer bijzonder mens die ook zijn kaarten zo mooi netjes neerlegt. Het is maar wat je bezig houdt ;-)
Lekker gegeten met dank aan Ad vanavond tarbot, garnaaltjes, puree en worteltjes. Nu weer even slapen en straks met tante Julia en neef Loek boven nog even praten over mogelijkheden om nog iets met golf te doen. Hij wil ook nog mollen komen vangen in Uitdam. Druk druk druk.... hij blijft organiseren. Die drukte in zijn hoofd en in zijn manier van doen heeft met de pillen te maken. Maandag weer overleg met de huisarts of we iets kunnen doen.
B. heeft brabantse teksten voorgelezen en ondanks export van ruim 20 jaar ken ik da keigoed. Geweldige brief in Brabants zat bij de tekening die gisteren op de weblog stond, inderdaad zoals door Ilse herkent de man die ook altijd Hotel Prinsen met carnaval voorzag van mooie tekeningen. De tekening staat ingelijst, schitterend!

Papa kan niet meer achter de computer maar we lezen alles voor. Morgen verjaardag van zus Ans. We gaan er alles aan doen om hem daar ook weer van te laten genieten.
(foto Joost Meijer)

Angelo Andrean

Hyper de hyper

Toch eens even met de longarts morgen weer praten over papa zijn hyper de hyper aanvallen. Lekker fel en druk is hij dan. Vandaag wel input gekregen. Toch even censureren over een 'rollende wind'. Laten we het er maar op houden dat die buiten waaide. Vanochtend was hij extra geld aan het bieden aan de verzorgster die hij zo fijn vindt Josine. Dus gaat lekker met hem. Goed geslapen 08.00 uur pas wakker. Soms zijn pillen wel lekker ondanks dat papa het gevoel heeft dat hij hele dag niks anders doet dan pillen nemen. Geniet volop van de mooie tuin en de mooie gevulde potten van Julia en Hein. En van de mooie foto's die speciaal vergroot zijn op zijn verzoek. Na gisteren bezoek gehad te hebben uit het oosten die alleen maar om water vroeg terwijl hij wat gratis had kunnen krijgen vandaag weer wat vrienden op bezoek gehad. Erg gezellig wel weer heel erg moe, maar wat is daar nieuw aan. Met Julia ideeen over een te organiseren golftoernooi doorgenomen.
Nog 40 dagen voor zijn verjaardag. Dat gaat lukken!
(foto op verzoek; huwelijk Babs en Roland 21 december 2007, een maand voor het slechte bericht, trots en gelukkig naast elkaar)

Wakker worden en denken, ik leef nog

Toch nog input gekregen vanuit Vlijmen maar dit keer door Annette want papa is te moe. Annette en Maarten hebben vandaag bed opgehoogd en weer allerlei apparatuur bijgehaald. Maarten is naast Ad de tweede vaste kok voor papa en mama. Super!
Papa is zo mega moe. Als Loek komt om 20.30 wil hij eerst nog even kletsen. Dan praat ie zoveel dat ie te moe is om de kracht te vinden om de marathon naar boven te starten. Dus eerst recht op zitten, twee minuten rust, in de rolstoel hijsen, twee minuten rust, naar de onderkant van de trap rijden, twee minuten rust, uit de rolstoel, twee minuten rust, de trap op gedragen worden, bovenaan de trap vijf minuten rust. Dan ploft ie in bed en is moe moe moe.
Loek zegt onderaan de trap, 'denk eraan ome, oe hoofd omhoog'. Dat zegt ie zodat papa er aan denkt goed te blijven ademen. Soms moet ie vreselijk hoesten halverwege op de trap.

Wel bezoek gehad, vanochtend zijn lieve voormalige secretaresse en vanmiddag Jantje Vergif die helemaal uit Borne was komen rijden op verzoek van papa. Zo wordt de wachtlijst van bezoekers weer wat korter. We hebben nog maar 2 foto's ontvangen dus nogmaals de oproep om foto's te sturen van Hans (naar babs.prinsen@deamsterdamseschool.nl). Dat zouden we nog wel leuk vinden.
Verder bidden we voor een mooie nachtrust en wenst Tommy voor opa dat hij niet naar het ziekenhuis moet en wenst Julian opa een heftruck toe (da's handig om naar boven te komen) en moet Frederikje heel erg lachen om opa zijn poepstoel. En Mijke, die oefent een mooi piano nummer voor opa. En zo hebben we toch weer een berichtje vandaag. (foto juli 2007 Lucca, plagen kleinkinderen)

Verzoeknummers

Het was vandaag een te vermoeiende dag. Te veel onverwachte, onaangekondigde visite waardoor papa aan het eind compleet uitgeput was. Hij vindt het geweldig maar het lijf kan het niet meer aan maar dat laat hij natuurlijk niet zien. Dus hebben wij twee verzoeken voor iedereen. Ten eerste, kom svp niet spontaan langs maar bel even van te voren. Het tweede verzoek is dat we heel graag foto's van Hans willen hebben. Maakt niet uit wat voor foto's (nou ja, niks wat wij liever niet zien ;-). Het liefst wel digitaal. Dan graag sturen naar babs.prinsen@deamsterdamseschool.nl misschien dat we er voor zijn verjaardag iets leuks mee kunnen doen.

Vandaag voor de eerste keer thuiszorg. Geen dikke kont en een perfecte dame, zowel papa als mama waren blij met haar, een wonder! Ad de kok weer heerlijk gekookt, smullen! Na alle onverwachtse visite de geplande visite nog. Petekind Edward met Janine en Marjon kwamen gezellig langs. En daarna nog zo'n geweldige neef namelijk de liftneef. Want Loek is zo ontzettend lief om papa elke avond naar boven te sjouwen tot we de traplift hebben. Dus Loek nog 7 avonden en dan kan je gezien je rugpijn voor altijd aan ons pap denken.

Pfffff wat een maandag

De nacht was redelijk. B. al om 9 uur naar de Albert Heijn. Nog nooit zo vroeg op maandag al boodschappen gedaan. Ach alles is nieuw voor ons. Om 10.00 uur kwam het bed voor in de woonkamer en een looprek. Vooral dat bed zullen de kleinkinderen geweldig vinden. Hij kan aan alle kanten omhoog en omlaag. Jammer dat er geen massage stand op zit. Tante Juul had de plek bepaald dus zetten wij hem daar neer. Na 3x ons kop gestoten te hebben aan te lage lamp bij het bed gelijk Marijn gebeld. Hij was thuis! Geweldig, hij was hier in 10 minuten en heeft weer een wonder verricht, papa kan zonder kopstoten het bed in. Erg dankbaar voor je hulp Marijn. Is goud waard!

Dan om 11.00 uur intake gesprek met thuiszorg. Hoezo pas volgende week beginnen, ben jij gek, morgen. En ja hoor om 14.00 uur kregen we bericht dat we vanaf morgenochtend thuiszorg hebben om papa aan te kleden zodat tante Julia en mama niet ten ondergaan aan een mager wordende Hans.
Dan bezoek uit Goes, Fanny haar broer Albert en Ilse. Fijn even een oud huisarts wat langer in huis. Geheel uitgehoord en even extra aandacht voor mama, ook erg fijn en zeer nodig want wat krijgt die het toch zwaar. Ook de huisarts die in de middag kwam gaf aan dat dit pas het begin is. Weer kilo's extra pillen, drankjes en poedertjes. In elk geval zwaardere slaappillen gekregen, hopelijk helpt dat. Geen bier meer voor 16.00 uur was natuurlijk het grootste discussiepunt van de middag.

Dan nog een pedicure van B. gekregen. Als dochter doe je ook rare dingen hoor als je pa zo ziek is, ik hou helemaal niet van voeten! Maar goed, het was hard nodig. Volgende week een manicuurtje en dan ziet hij er beeldschoon uit.

Dan komt nicht Isa Bella nog langs en kijken we wat juweeltjes en samen even lekker kletsen. Daarna papa goed gegeten, stoomgroenten van Albert Heijn, zie je mam, het kan super makkelijk.

Zo de week is weer begonnen, altijd wat te beleven in huize Prinsen.
(foto Hans en Isa Bella, hij genoot)

Weer thuis en een record aantal berichten

Vanochtend wakker geworden in Volendam. Even lekker douchen en ons B. natspatten. Kleinzonen en schoonzoon gedag gezegd en terug naar Vlijmen. Maar niet zonder even langs Lars te rijden en 6 heerlijke haringen achter te laten. Dat hebben ze hard nodig daar gezien de verbouwing die ze nog moeten gaan. Lekker vroeg een pilske gedronken met Lars en dan naar huis. Het was een druk weekend. Vrijdag vrolijk, zaterdag veel emoties en vandaag weer af en toe die boosheid. Het valt zwaar om, zoals ie zelf zegt, een zompie te worden. Maar dat is ie nog lang niet hoor, heeft gelukkig nog steeds grote mond. Leuk was het om met z'n vieren Fanny, A. en B. te eten. Herinneringen ophalen hoe we vroeger altijd om half 6 moesten eten en hoe vaak A. op haar donder kreeg omdat ze weer te laat terug was van het surfen. Herinneringen zijn mooi om samen te delen.

Erg blij met het record aantal reacties op de weblog vandaag. En het bezoek van Van Basten op de weblog is natuurlijk ook leuk. Alhoewel je leuk aan eentje van boven de riolen moeilijk kan toevoegen. In de auto van Uitdam naar huis had papa het vol trots over dat zijn weblog gelezen wordt over de hele wereld, Jeannette in Israel, Frans in Amerika, Tony in Denemarken, en hij had nog meer landen maar ben ik even kwijt. Loek was gelukkig hier om papa naar boven te helpen. Morgen komt er een bed in de kamer tot de traplift binnen is want naar boven gaan wordt bijna onmogelijk. Ook gesprek voor thuishulp, overleg weer met huisarts want hij heeft zoveel pijn aan zijn knie. Kortom, het wordt weer een eneverende week meneer Droge. Trusten.

Heb weer een dag gekregen

Heb weer een dag gekregen en probeer er met volle kracht van te genieten. Ben zojuist uit de telefooncentrale gestapt en hij deed me denken aan een tante van Fanny uit Wemeldinge. Zij was 100 jaar geleden de eerste telefoniste van Goes, en wist toen al wie het met wie deed. Heel leuke tante die alleen maar streekromans las en dat tot haar 94 jaar oud. Daarnaast ging ze elke jaar naar haar dochter in Zuid Afrika waar ze ook alleen Afrikaans las.
Vandaag eerst onze Hein feliciteren, via de weblog. Jan Clerkx, Adje Biemans en iedereen die ik ken of half ken en vandaag jarig is. Fijne dag!
Met telefooncentrale bedoelde ik de auto's van A en B die constant in contact staan met allerlei hulpinstanties. B. heeft gezorgd voor een stapel enveloppen voor mijn overlijdenskaart. Als ik ze netjes kan schrijven hoeven mijn famillie, vrienden en kennissen de envelop niet open te maken want die kunnen het zien aan mijn handschrift dat het zo ver is. Zelf hoef ik er niks in te schrijven want, zou Boer Verschuren zeggen, maar voor mij geldt dat niet, als het regent in September valt kerstmis in December.

Lars, heb heerlijke haring voor je gehaald ben morgen weer terug. Beleef hier vreemde zaken. Lijk te hallucineren zie schaap die uitgelaten wordt door man.
Houdoe Hans

Nog even kort berichtje van B. na de lekkere onzin van mijn vader hierboven. Vandaag geslapen tot 12.00 uur. Vannacht slecht geslapen, tussen de bedden door gevallen, ook dat nog. Mama en Roland lekker samen weg. Ik naast papa gelegen tot hij wakker werd, aangekleed en via de visboer terug naar Uitdam. Even A. gebeld en daarna heeft papa bovenstaande tekst geschreven, 3x gevloekt om van Basten na het zien van de krant, vissoep van de buren in ontvangst genomen en toen was hij na 1,5 uur weer compleet kapot. Mijn buren die hielpen om papa naar binnen te brengen en de andere buren die vissoep brachten en even kwamen kijken schrokken hoe slecht hij eruit ziet. Hij wordt doodmoe van mensen en momenteel zelfs van zijn kleinzonen die nu maar even bij vriendjes spelen om opa rust te geven. Het is verdrietig om te zien hoe snel hij achteruit gaat. Hij heeft geen envelop meer kunnen schrijven. De vakantie in Dubai kan niet doorgaan, klote. Papa had nog zo graag het 1x lekker warm gehad. Nu zijn we op zoek naar een groot huis met een zwembad in NL of Belgie. Tips zijn welkom!
Hij moet ook heel heel veel huilen dit weekend, misschien wel omdat hij beseft dat dit misschien zijn laatste keer is in Uitdam, een dorp dat toch een speciale plaats in zijn hart heeft want hij vindt het hier altijd heerlijk en mooi. Dus we blijven hem oppeppen, zorgen dat het niet de laatste keer is!

Aangekomen in Uitdam

De reis ging voorspoedig, geen file naar boven de riolen. Aangekomen lekker een koude pils en twee haringen. Want die zijn hier toch echt lekkerder, dat moet zelfs papa toegeven. Na 2 biertjes en de haringen toch wel moe dus even op de bank. Van de jongens moest er een foto genomen worden van opa op een Ajax kussen. Dat was natuurlijk lachen dat hij daar op lag als PSV fan. Na het slaapje nog lekker heilbot in verse tomatensaus en sla gegeven, veel gegeten dus da's mooi.
Waar papa niet over uit kan is het hoogtepunt van vandaag, 17 reacties op de weblog wat geweldig, dank allemaal! We moeten adverteerders gaan zoeken, kunnen we er qua aantal bezoekers nog geld gaan vangen. Nu moe dus zo met Roland en Babs naar het hotel waar hij met mama nog gezellig wil verblijven. Morgenochtend mama in de PC Hooftstraat lekker shoppen met Roland en Babs onder aanwijzing van papa proberen de mol uit de tuin te jagen. De jongens spelen in de rolstoel Tarzan en eten te veel paaseitjes want dat mag van opa. We zijn blij dat hij hier is en genieten!!!

Geen chemo meer .....

Beste allemaal,
Helaas vandaag geen goede berichten en geen vrolijkheid. Papa zijn gezondheidssituatie is momenteel dusdanig slecht dat men niet meer met chemokuren wil starten. Dat vergt te veel van hem. Mocht hij wonder boven wonder volgende week in een betere gezondheidssituatie verkeren dan kunnen we het alsnog proberen maar nu willen ze er niet mee aan de slag of wij het nou willen of niet. Klote nieuws dus. Om even vooral ook mama wat rust te geven gaan ze morgen naar Uitdam dus schrik niet als ze niet bereikbaar zijn en mocht je vandaag wat meer willen weten bel dan Annette 06 54387137 of Babs 06 53772771. Blijf alsjeblieft berichten plaatsen, we lezen ze voor aan papa en ze zijn voor ons allemaal een grote steun!

Rustdag

Vandaag een rustdag genomen. Naar zijn gevoel wel 23 uur in bed gelegen en goed geslapen. Wel nog even Annette, Mijke en Frederike op bezoek gehad en Roland met Limburgse vlaai. Julia en Hein hebben hun ziel en zaligheid ingezet om samen met Jan de Vaan de tuin mooi te maken. Heerlijk om naar te kijken. Zoals ook alle kaarten die we krijgen en zorgvuldig opgesteld staan in de kamer. Dankbaar voor alle mooie berichten ook vandaag weer, en alle mooie kaarten!

Tweede thema: Plagen
Plagen is een grote hobby van Hans. Veel kinderen zijn enorm bang gemaakt met van alles. Als dochters zijn wij natuurlijk niet ontzien. Als straf kregen wij diepzeeduiken. Hij kon het altijd heel fijntjes beschrijven: "Als we deze zomer in Frankrijk zijn, dan zwemmen we tot waar jij niet meer kan staan, dan duw ik je onder water, ga op je schouders staan en duw je nog wat dieper." Het gevolg was dat als papa ontwaakte van zijn stranddutje en de zee in dreigde te komen, wij als kinderen gillend het strand op rende, doodsbang. Ook schepte hij er genoegen in om een emmer water over je heen te gooien als je in de tuin lag te zonnen, maar liever nog stak hij een rotje aan en gooide dat onder je ligbed. Ook Francois, ex kok van Hotel Prinsen gaf een mooi voorbeeld van al dat plagen. We zijn op zoek naar nog meer mooie voorbeelden! Dus klik op reacties en stuur hem (zet de knop op anoniem en het moet lukken!)

Weer een dag met vrienden

Dinsdag was een te drukke dag maar hij wilde het perse. 's Middags met mama en Julia ontzettend verwent bij vrienden met een uitgebreide lunch. Handig want hadden ze gelijk warm gegeten. Bij thuiskomst zo moe dat ie niet meer de trap op kon komen, eerst even rusten toen toch naar boven en 5 uur slapen. Daarna weer even wat eten, pillen nemen en naar de DAS (Dinsdagavond Soos). Waarschijnlijk zijn laatste keer en dan kon hij toch nog iedereen zien. Annette heeft hem gebracht en terug thuis lijkt de trap op de beklimming van de Himalaya. In delen redt hij het net en wil dan alleen maar zo snel mogelijk in bed en niet meer praten. Slapen gaat hij doen en ook vandaag de hele dag. Even uitrusten want 2 dingen op een dag kan gewoon echt niet meer. We hopen nog steeds dat de verhoging van de dosis pillen zijn situatie iets verbetert maar wachten nog af. Moeten vandaag eigenlijk de vakantie boeken maar wachten even tot de uitslag donderdag. Wel is de traplift besteld en zijn we druk bezig samen met nicht Ilse om een leuke verpleegster te zoeken, goedverzorgd en zonder dikke kont ;-)
(foto DAS 19 febr)

Golf, drank en een eigen kok

Je zou gezien de titel van dit bericht zeggen; Wat een mooie dag. Maar de dag begon slecht. Pas rond 2 uur begon Hans wat bij te trekken. Eerst eens even douchen want wat stonk ie, zo'n nare medicijnenlucht. Douchen alleen kan niet meer maar gelukkig was er hulp. Doodmoe van het douchen nog even slapen en toen toch de grote wens om nog even een biertje te drinken met de seniorengolf. Tja en Hans'wil is wet (alsof het ooit anders is geweest). Dus met rolstoel en Babs naar de golfbaan. Ik mag wel met de lift geen probleem zei ie. Nou ter plekke aangekomen mochten we niet in de lift. Voorschriften, verzekering en al die onzin. Ach hij gaat toch dood zei ik, gooi hem toch effe in die lift. Papa en ik waren de enige die gelukkig om die heerlijke zwarte humor konden lachen. Maar nee hij mocht niet in de lift. Nou dan moet je als dochter zeuren en papa zielig laten kijken en dan komen er twee mannen die hem gaan proberen een trap op te tillen. Nou gezien de verzekering zitten die nu ook 2 maanden in de ziektewet met een kapotte rug maar papa was boven. Dan kan je als dochter eens heerlijk zeggen hoe laat hij thuis moet zijn en hoeveel hij mag drinken. Da's dan even genieten want vroeger trok hij ons ook overal van dansvloeren af en drinken mocht al helemaal niet. Daarna doodmoe thuis gebracht door zijn lieve golfvrienden. Ondertussen was er druk overleg met de artsen want wat gaat hij achteruit en dat kunnen we nog niet accepteren. Dus pillendosis omhoog gebracht weer in de overtuiging dat het dan maar beter met hem moet gaan. Helaas betekent dat contact met 3 artsen op dit moment maar ach het vult de dag. Ondertussen ook zo'n fijne bejaardenlift besteld die het huis zo mooi maakt maar dan komt hij hopelijk weer makkelijker naar boven.

En dan opeens zie je wat een weblog allemaal doet want eerder hadden we gemeld dat we Ad de Kok nog niet hadden gezien maar opeens heb je dan 's avonds een prive kok met champagne, witte wijn, coquilles, kreeft en tarbot. Haha, toch een voordeel die horeca achtergrond. Papa heerlijk gegeten maar toch snel naar bed want langer houdt hij het niet meer vol.

Tijdens het helpen uitkleden trekt hij een pluk haar uit zijn hoofd en is weer boos over dat dit hem overkomt. Boos dat hij dit mee moet maken. Ik doe de luiken omhoog en laat hem de zonsondergang zien (die zelfs in Vlijmen mooi is). Daar moet je van genieten en niet alleen maar boos zijn. Probeer te genieten. Dus morgen weer 1 leuk ding waar hij zin in heeft en zo gaan de dagen snel. De vakantie doorgenomen, want ondanks dat mensen het soms afraden, wij proberen er wel voor te gaan. Hij kan niet zo snel weg zijn, dat mag niet! (Ik ben niet boos, ik vraag alleen wat meer tijd, dat mag toch wel.....)

Ome Hein 75 jaar

Ja net terug, papa gelijk in bed, doodmoe, maar deze foto's moeten direct op de weblog. Want hierbij zeer zeldzame familie foto van alle broers en zussen van Hans. Tegen opbod te koop!

Tot 18.30 uur geslapen, even op voor Chinees, daar had ie zin in dus halen we dat gewoon. Dan komen Julia, Ans, Loek en Hein. Even lekker kletsen over de middag. Over oom Hein zijn mooie speech en het lekkere eten. Papa is er niet helemaal bij en houdt het na een uur voor gezien terwijl oom Hein toch leuke moppen had ;-)
Hij slaapt weer, vond het een mooie dag maar is er klote aan toe. Morgen beter!

Engelien en Alice

Vanochtend is papa uit het ziekenhuis gekomen. Slapen tussen de middag ging niet zo goed, zelfs niet toen Tommy bij hem ging liggen. Om half 4 kwamen Engelien en Alice op verzoek van papa langs. Hij wilde met hen bespreken hoe hij graag zijn condoleance geregeld wilde hebben. Een heftig gesprek natuurlijk en we vragen daarbij ook nog wel wat aan deze dames. Maar zoals papa het zegt: 'Gij kunt da'. Gelukkig wilden ze het allebei graag voor hem doen. En na alle emotionele onderdelen kwamen gelukkig ook weer alle mooie herinneringen. Over de kreeften die Hans (meneer Prinsen, zoals Engelien nog steeds keurig zegt) overal neerlegde om alle dames te laten schrikken en over wat voor goede baas hij eigenlijk was en wat ze allemaal geleerd hebben. En ondanks dat mama bang is dat we Engelien en Alice wel met een enorme zorg hebben opgezadeld denk ik dat het een mooie manier is om het in zijn oude Hotel Prinsen stijl aan te pakken. Hij weet nog steeds hoe hij het wil en brieft ze exact over alle onderdelen tot de gepoetste suikerpotjes aan toe. Respect hoor daarvoor!

Verder is hij er vandaag niet goed aan toe. Hij kan niet meer uit de stoel komen, bibbert, is draaierig en eigenlijk ook erg boos. Er zit een agressie in zijn ogen en hij kan zelfs niet echt van zijn kleinkinderen genieten. Het is verdrietig vandaag om hem zo kapot te zien. Pijn in zijn knie, pijn aan alles zo te zien. Misschien bouwen we zijn pillen toch te snel af, maandag maar weer eens bellen.

Aangezien we al een week wachten op het eten van Ad de kok die beloofde wat te koken hebben we het heft zelf in handen genomen en aten we vandaag kreeft en mosselen. En omdat papa zo weinig eet hadden wij lekker meer. Da's dan weer een voordeel.

Hij vindt dat we hem soms te veel censureren op de weblog. Dus moet ik nu nog meer onzin op gaan schrijven over verpleegsters met dikke konten en onverzorgd uiterlijk. Hierbij.
(Foto Engelien en Alice (met slanke konten))

Gelukt

Longpunctie geslaagd. Hij was er erg bang voor. Hele ochtend zenuwachtig. Warme pyama mee het ziekenhuis in want het is daar altijd koud zegt ie. Hij heeft het voortaan hele dagen koud. Naar het ziekenhuis gebracht door Hein en Julia. Annette zoveel mogelijk bij hem gebleven. Naald in zijn rug via het schouderblad, goed op de CT scan kijken ondertussen en een weggetje tussen twee ribben vinden en niet te hard de long in anders een klaplong. Maar het had geen pijn gedaan en was sneller gelukt dan ze van tevoren hadden geschat. Nu gaat de patholoog het weefsel bekijken.
Volgende week donderdag gesprek met de longarts over uitslag en voortgang.
Frederike kwam opa een beetje opvrolijken. Nu hopen dat hij een goede nacht heeft en morgen weer naar huis.

Naar het ziekenhuis

Vandaag naar het ziekenhuis. Hopelijk kunnen ze met deze ingreep wat kankercellen uit de long te pakken krijgen zodat we kunnen zien wat het is en chemo kunnen beginnen. Hans moet wel een nacht in het ziekenhuis blijven.
Het zeer moeizame slikken wordt veroorzaakt door een schimmelinfectie die de arts gisteren gevonden heeft. Dus we doen er nog wat medicijnen bij. Rode rozen vullen het huis. Nog even genieten en dan naar het ziekenhuis.
(foto zomer 2007 kiekeboe met Julian)

13de ongeluk? Nee ik ben er nog, da's geluk

Vroeger vond Hans de 13de een ongeluksdag. Nu is het mooi want het is een geluksdag, een extra levensdag. Gisteren is familie voor de eerste keer gecondoleerd maar nee zo snel gaat het niet, Hans is er nog en hopelijk nog heel lang. Afgelopen nacht goed geslapen maar qua conditie gaat het niet echt goed. Het is moeilijk voor ons als gezin om te beoordelen of papa nu zo hard achteruit gaat of dat het bijverschijnselen zijn van bestraling en pillen afbouw. Morgen dus weer als gezusters apart de doktoren lastig vallen, ja ook daar zullen ze de naam Prinsen niet snel gaan vergeten ;-). Annette de longarts, Babs het Verbeten instituut. Want slikken gaat heel slecht en ondanks dat we ons realiseren dat die bronchoscopie dat waarschijnlijk heeft veroorzaakt verslechterd dat wel heel erg. Het is ook ongelooflijk hoe snel zijn motoriek achteruit gaat. Misschien zou hij eens wat meer moeten slapen, maar wil nog zoveel. Er is zelfs een soort wachtlijst ontstaan van mensen die willen komen. Maar 4 mensen tegelijk in een middag is al te veel momenteel voor papa. Dus voor iedereen die een keer nog langs wil komen, dat heeft gemaild of aangegeven, sorry het is geen onwil en ons vader is de gastvrijheid himself, maar het gaat nu allemaal even niet. We doen ons best maar rust is nu heel belangrijk.
We hebben wel weer wat om naar uit te kijken, samen naar Dubai zijn druk bezig met boekingen. Nog nooit geweest en dus volhouden en nog heel erg gaan genieten. O en na de 13 februari komt 14 februari, benieuwd of papa voor het eerst in zijn leven een echte Valentijn voor mama zal zijn. We houden u op de hoogte!
(foto Hans in betere tijden op familievakantie in Italie)

Vrijdag opname dag

A.s. vrijdag het ziekenhuis in i.v.m. nieuw onderzoek naar soort longkanker. Nachtje overblijven, kan Fanny eens een nacht goed slapen zonder 'spook' in huis. Vandaag met zussen Julia en Ans even naar Hank lunchen. 's Middags visite en nu weer even op bed. Toch wat zware dag en slikken blijft moeilijk en is vermoeiend. Weinig inspiratie voor de weblog vandaag. Maar hopelijk lezen jullie die van gisteren nog even voor reacties op bijnamen.

Bijnamen

Vandaag even gaan golfen, ging niet echt goed maar heerlijk om te doen. Julia heeft een grote lunch klaargemaakt, erg lief. Maar ja de slokdarm is bij de bronchoscopie geirriteerd geraakt dus alleen ijs en koud bier vindt papa smaken. Het laatste natuurlijk het liefste. Zitten nog op oproep te wachten voor nieuwe ingreep om longkanker te testen. Toni Keil belde uit Kopenhagen, is al 50 jaar goede vriend.

De vele reacties die papa heeft mogen ontvangen via mail en weblog (zeker ook weer die van vandaag) bevatten vaak hele leuke herinneringen en anekdotes. Sommige zijn nieuw voor ons, andere heel vertrouwd en in alle gevallen geweldig om te lezen en te horen. Ze laten onze eigen herinneringen herleven en vullen die aan. Bepaalde aspecten van Hans zie je vaak terug, bijvoorbeeld dat hij graag plaagt. Daarom willen we op de weblog af en toe een thema inleiden. Ieder die maar wil kan daar zijn eigen ervaringen aan toevoegen via een reactie.

EERSTE THEMA: BIJNAMEN
Hans gebruikt graag bijnamen. Een veel gebruikte bijnaam is Duif en als je geluk hebt Schoonheid. Als kinderen worden wij Nana (of Aa) en Bee genoemd, maar wij luisteren ook naar de naam Soepkip. Tommy die de eerste vier maanden van zijn leven vooral huilend doorbracht heet nog steeds "De Grote Huilebalk" maar ook Tommy Johannes de Kippenracer. Frederike wordt door Hans al vanaf haar geboorte Wolkje genoemd. Wij kennen ook Goudblokje, Kank, JB en Jan Vergif. Fanny's "interieurverzorgster" is Sherlock Holmes want die moet heel goed speuren om stof te kunnen vinden. Velen hebben het met Eikel of Eikelien moeten doen. We willen iedereen vragen om via de knop reacties zelf aan te geven wat bijnamen zijn die door Hans aan mensen gegeven zijn. Dit geeft ons mooie herinneringen en weer wat humor.

Heerlijk een vader die zijn gevoel toont!

Vandaag stuurt papa mij om 19.15 uur een minder warrig bericht dan andere dagen, en vandaag is censuur niet zo nodig en zijn verhaal te veel Hans en te zonde om niet te plaatsen:

Krijg van die reus van onze familie, Loek, een fruitmand zo groot dat Jo de Puk nooit zoveel fruit in huis heeft gehad. Moet nu brood met fruit gaan eten 4x per dag om het op te krijgen. Zoek nog naar een leuk sausje want daar is niks aan. Heb weer een kleurige nieuwe pyama gehad. Lig ik wat vrolijker op mijn sterfbed??? Ga dadelijk met onze A en B een plaatsje uitzoeken op het kerkhof. Moet wel een goeie plaats zijn want ik moet er lang liggen.
Wel gevonden maar weet niet of het kan, misschien zijn er nog mensen die het claimen. Mijn motoriek begint al af te nemen. Loop al als een oud mannetje. Moet vanaf heden op de toilet gaan zitten want het besturingssysteem begint in oude verhalen speling op te lopen, en dan wordt de WC wel een stuk groter maar die het op moet ruimen is er niet blij mee (en wij kleine Julian maar de schuld geven).
Babs, Nana, bedankt voor jullie liefde en geweldige begeleiding en ideeen. Je vader

Familiedag

Uitstekende nacht gehad en heerlijk wakker geworden met twee kleinzonen TV kijkend naast hem in bed. Prachtig weer. Annette heeft nieuwe ideeen voor de weblog, hele leuke die we komende week eens gaan uitproberen. Weer geweldige reacties via mail en weblog maar helaas nog niet de gouden tip. Fruitmand van Soos die werd overtroffen door een fruitkist van neef Loek, met beide vreselijk blij. Flappen getrokken voor de speelgoedwinkel en ze hebben het niet eens opgemaakt. Gewandeld naar de Bartok en tikkertje gespeeld (de (klein)kinderen, tante Juul en Fanny). Middagdut gedaan (niet meer bellen en langskomen tussen 1 en 3 uur want ik heb nu een ritme). Dan nicht Ilse met Noor en Frans op bezoek. Even lekker pilske drinken en kletsen. Over oom Frans, over de familie en over kinderen en kleinkinderen. Zo nog wat kaarten met B en dan was het een mooie dag! Alsof er nooit wat is gebeurd (nummer Paul de Leeuw, wat een mooie dag). Slikken gaat moeilijk, verdriet blijft en gedachten zijn niet stop te zetten. Het donker maakt somber en angstig.

Jammer, mislukt

Vandaag laatste bestraling in Tilburg. Maar ook in de middag de uitslag van het longonderzoek en de CT scan. Geen uitzaaiingen in de rest van het lijf. Weer een dag erbij. Maar het longonderzoek is mislukt en dat is balen. Dat betekent dat papa volgende week opgenomen wordt voor een dag om opnieuw te proberen het stuk van de kanker in zijn long te pakken te krijgen. Dit keer doen ze het met een naald via zijn schouderblad naar de long. Mogelijk nadeel, kans op klaplong maar dat blijft ons vast bespaard (bidden jongens kom op!). Ondanks dat ze bijna zeker weten wat voor longkanker papa heeft moeten ze toch dit onderzoek doen om de juiste chemo in te zetten. Verder besproken dat hij op vakantie mag, ze plannen er dan alles omheen. Dus terug uit het ziekenhuis naar Maarten en Annette en daar waren Babs en de kinderen ook. Gelijk maar over iets leuks gehad, nog 1 keer samen weg. Daarna nog even samen uit eten. Papa moet nu van ons even opblijven om te zorgen dat hij een betere nacht heeft dan gisteren.

Zoveel reacties via de weblog maar ook alle kaarten en heerlijke brieven. Ze zitten allemaal in een map die we elke keer even doorbladeren en zachtjes een traan laten. Dank ook voor de mooie Afrikaanse bloemen van de vrienden van de Zuid Afrika reis. Die zijn wel heel bijzonder.
We gaan het weekend in met alle kinderen en kleinkinderen en opa gaat naar de speelgoedwinkel!!

Mooie herinneringen

Hoe heerlijk is het voor ons hele gezin om al die mooie berichten op de weblog te lezen. Alle herinneringen die aan papa verbonden zijn. Zelf heeft hij mooie herinneringen aan zijn vader en schoonvader. Allebei de goedheid en eerlijkheid zelve. Ze waren allebei vergevingsgezind ookal maakte je nog zo'n blunder. Nou da's papa ook hoor, soms wrijft hij het er even in maar begrijpt veel. Zij konden ook hun ziekte goed verwerken. Papa heeft daar wat meer moeite mee maar volgens ons is dat ook niet gek, we zijn pas 2 weken verder dus er is nog zoveel te verwerken.
Vanavond weer een potje kaarten, proberen het verstand even stil te zetten maar lukt niet zo goed. Daarna hopelijk een goede nachtrust en morgen weer een dagje erbij.

Met Hein weer naar Tilburg

Vandaag veel emotionele input van papa gekregen. Alles door elkaar, wat wil ik nog, hoe wil ik mijn laatste momenten, hoe voel ik me, etc. etc. Slechte nacht gehad dus da's dan ook niet goed voor de emotionele toestand. De laatste twee weken zijn zoals papa het noemt dikke pech. Zijn ziekte, een huis in brand en beurskoersen waar je ook ziek van wordt.
Herinneringen van het weekend komen weer boven toen Tommy tegen Julian zei dat ie stil moest zijn want opa moest hem vasthouden want dan werd ie rustig en kon ie slapen. Het weekend komt er weer aan en daar kijkt ie naar uit. Knuffelen met Wolkje en genieten van het spel van de kleinkinderen. Vandaag was Annette er weer met Mijke, ook heerlijk als afleiding. Oom Hein gaat samen met papa naar Tilburg in de taxi. Onderweg halen ze nog meer mensen op. Volgens mama is het wel grappig, de een is schor en de ander is doof dus dat gaat lekker.

Nog 60 dagen voor 8 april

Nog 60 dagen tot 8 april. Ja dat houdt papa ernstig bezig. Dat is toch iets wat hij wil halen. Als je 70 wordt en je bent ziek hoef je geen rijbewijs meer aan te vragen, lukt toch niet. Ook dat houdt hem bezig.

7.45 met Annette gemeld bij de dagverpleging. Bloeddruk, temperatuur, codeine pillen, intake gesprek. Dan naar de longafdeling: naald ingebracht voor contrastvloeistof. De verpleegster vond papa er nog lekker bruin uitzien. Ja dat ziet er allemaal nog gezond uit. Rustgevend medicijn gekregen en op naar de CT scan. Daarna een plaatselijke verdoving en de bronchoscopie, ondertussen nog een paar maal extra verdoofd om het hoesten tegen te gaan. Maar waarschijnlijk is het wel allemaal gelukt. Dat zou wel fijn zijn want dan hoeft er geen extra ingreep gedaan te worden en weten we vrijdag wat voor soort longkanker het is om zo te bepalen wat met chemo nog mogelijk is.Na het uitwerken van de verdoving samen met Annette lunchen bij Hotel Central. Beetje out of place tussen de carnavallers. Even heftig, maar ook een gezellige ochtend.

De tweede keer bestraling ook in de middag nog gehad. Misschien weer wat extra tijd gewonnen. Roland komt nog even langs en papa geniet van het oplopend aantal berichten op de weblog. Blijven doen hoor!
Terugkijkend naar de afgelopen maanden zien we dat de ziekte ook zijn karakter af en toe heeft veranderd. Hoelang was het nou al aan de gang. Stom dat je je dat af blijft vragen. Alsof het wat uitmaakt. Maar mochten jullie denken wat deed die Hans toch raar in december of rond die tijd, dan weten jullie waardoor het komt. Maar het blijft ook een aparte natuurlijk ;-)

Eerste bestralingsdag

Vanmorgen laat opgestaan en getracht de krant te lezen. Maar concentreren lukt al niet meer zo goed. Papa blijft onrustig. Wil iedereen bellen en schrijft van alles op. Vloekt bij kaarten met Beterschap erop. Wie denkt nou nog dat hij beter kan worden moet beter de weblog lezen. Nee dat moet creatiever kunnen volgens hem. De hele dag Carnavalsmuziek irriteerde ook zondag maar toen Joost Meier vandaag langskwam en de boerenkiel van de zolder haalde is papa wel meegegaan om zijn oude DAS band te horen spelen bij hun doelgroep, het bejaardentehuis. Even genieten en een pilske drinken, tja het is toch Carnaval dus die 2 per dag als maximum redden we vandaag niet.

De middag was dan ook minder vrolijk in het Verbeeteninstituut in Tilburg voor de eerste bestraling. Veel lotgenoten, akelig maar achteraf viel het gelukkig mee. Het duurt maar 2 minuten maar je wilt niet weten wat het in zijn hoofd doet. Oom Michel bezocht in Tilburg en gerust gesteld.
Papa wil niet rusten is te onrustig. Hij moet wel rusten, moet zo goed mogelijk in zijn vel zitten voor behandelingen. Als hij belt dat je moet komen nog even checken bij Fanny want we moeten hem echt in de gaten houden.
Hij wil elke dag een ander overhemd aantrekken schrijft ie, want hij heeft er zoveel van Roland gekregen toen die af was gevallen dat hij gaat kijken hoeveel dagen hij een ander shirt aan kan trekken. Haha, het moet je maar bezig houden dat soort flauwekul. Ook dat mama niet te snel een oude weduwe mag worden want er zijn meer goede kerels dan kerken zegt ie. Nou ik denk dat mama het na papa wel gehad heeft met mannen ;-)

Morgenochtend 8.15 uur bronchoscopie, 8.45 uur CT scan en 's middags weer Tilburg, het wordt weer een enerverende dag.