Angelo Andrean

Hyper de hyper

Toch eens even met de longarts morgen weer praten over papa zijn hyper de hyper aanvallen. Lekker fel en druk is hij dan. Vandaag wel input gekregen. Toch even censureren over een 'rollende wind'. Laten we het er maar op houden dat die buiten waaide. Vanochtend was hij extra geld aan het bieden aan de verzorgster die hij zo fijn vindt Josine. Dus gaat lekker met hem. Goed geslapen 08.00 uur pas wakker. Soms zijn pillen wel lekker ondanks dat papa het gevoel heeft dat hij hele dag niks anders doet dan pillen nemen. Geniet volop van de mooie tuin en de mooie gevulde potten van Julia en Hein. En van de mooie foto's die speciaal vergroot zijn op zijn verzoek. Na gisteren bezoek gehad te hebben uit het oosten die alleen maar om water vroeg terwijl hij wat gratis had kunnen krijgen vandaag weer wat vrienden op bezoek gehad. Erg gezellig wel weer heel erg moe, maar wat is daar nieuw aan. Met Julia ideeen over een te organiseren golftoernooi doorgenomen.
Nog 40 dagen voor zijn verjaardag. Dat gaat lukken!
(foto op verzoek; huwelijk Babs en Roland 21 december 2007, een maand voor het slechte bericht, trots en gelukkig naast elkaar)

Wakker worden en denken, ik leef nog

Toch nog input gekregen vanuit Vlijmen maar dit keer door Annette want papa is te moe. Annette en Maarten hebben vandaag bed opgehoogd en weer allerlei apparatuur bijgehaald. Maarten is naast Ad de tweede vaste kok voor papa en mama. Super!
Papa is zo mega moe. Als Loek komt om 20.30 wil hij eerst nog even kletsen. Dan praat ie zoveel dat ie te moe is om de kracht te vinden om de marathon naar boven te starten. Dus eerst recht op zitten, twee minuten rust, in de rolstoel hijsen, twee minuten rust, naar de onderkant van de trap rijden, twee minuten rust, uit de rolstoel, twee minuten rust, de trap op gedragen worden, bovenaan de trap vijf minuten rust. Dan ploft ie in bed en is moe moe moe.
Loek zegt onderaan de trap, 'denk eraan ome, oe hoofd omhoog'. Dat zegt ie zodat papa er aan denkt goed te blijven ademen. Soms moet ie vreselijk hoesten halverwege op de trap.

Wel bezoek gehad, vanochtend zijn lieve voormalige secretaresse en vanmiddag Jantje Vergif die helemaal uit Borne was komen rijden op verzoek van papa. Zo wordt de wachtlijst van bezoekers weer wat korter. We hebben nog maar 2 foto's ontvangen dus nogmaals de oproep om foto's te sturen van Hans (naar babs.prinsen@deamsterdamseschool.nl). Dat zouden we nog wel leuk vinden.
Verder bidden we voor een mooie nachtrust en wenst Tommy voor opa dat hij niet naar het ziekenhuis moet en wenst Julian opa een heftruck toe (da's handig om naar boven te komen) en moet Frederikje heel erg lachen om opa zijn poepstoel. En Mijke, die oefent een mooi piano nummer voor opa. En zo hebben we toch weer een berichtje vandaag. (foto juli 2007 Lucca, plagen kleinkinderen)

Verzoeknummers

Het was vandaag een te vermoeiende dag. Te veel onverwachte, onaangekondigde visite waardoor papa aan het eind compleet uitgeput was. Hij vindt het geweldig maar het lijf kan het niet meer aan maar dat laat hij natuurlijk niet zien. Dus hebben wij twee verzoeken voor iedereen. Ten eerste, kom svp niet spontaan langs maar bel even van te voren. Het tweede verzoek is dat we heel graag foto's van Hans willen hebben. Maakt niet uit wat voor foto's (nou ja, niks wat wij liever niet zien ;-). Het liefst wel digitaal. Dan graag sturen naar babs.prinsen@deamsterdamseschool.nl misschien dat we er voor zijn verjaardag iets leuks mee kunnen doen.

Vandaag voor de eerste keer thuiszorg. Geen dikke kont en een perfecte dame, zowel papa als mama waren blij met haar, een wonder! Ad de kok weer heerlijk gekookt, smullen! Na alle onverwachtse visite de geplande visite nog. Petekind Edward met Janine en Marjon kwamen gezellig langs. En daarna nog zo'n geweldige neef namelijk de liftneef. Want Loek is zo ontzettend lief om papa elke avond naar boven te sjouwen tot we de traplift hebben. Dus Loek nog 7 avonden en dan kan je gezien je rugpijn voor altijd aan ons pap denken.

Pfffff wat een maandag

De nacht was redelijk. B. al om 9 uur naar de Albert Heijn. Nog nooit zo vroeg op maandag al boodschappen gedaan. Ach alles is nieuw voor ons. Om 10.00 uur kwam het bed voor in de woonkamer en een looprek. Vooral dat bed zullen de kleinkinderen geweldig vinden. Hij kan aan alle kanten omhoog en omlaag. Jammer dat er geen massage stand op zit. Tante Juul had de plek bepaald dus zetten wij hem daar neer. Na 3x ons kop gestoten te hebben aan te lage lamp bij het bed gelijk Marijn gebeld. Hij was thuis! Geweldig, hij was hier in 10 minuten en heeft weer een wonder verricht, papa kan zonder kopstoten het bed in. Erg dankbaar voor je hulp Marijn. Is goud waard!

Dan om 11.00 uur intake gesprek met thuiszorg. Hoezo pas volgende week beginnen, ben jij gek, morgen. En ja hoor om 14.00 uur kregen we bericht dat we vanaf morgenochtend thuiszorg hebben om papa aan te kleden zodat tante Julia en mama niet ten ondergaan aan een mager wordende Hans.
Dan bezoek uit Goes, Fanny haar broer Albert en Ilse. Fijn even een oud huisarts wat langer in huis. Geheel uitgehoord en even extra aandacht voor mama, ook erg fijn en zeer nodig want wat krijgt die het toch zwaar. Ook de huisarts die in de middag kwam gaf aan dat dit pas het begin is. Weer kilo's extra pillen, drankjes en poedertjes. In elk geval zwaardere slaappillen gekregen, hopelijk helpt dat. Geen bier meer voor 16.00 uur was natuurlijk het grootste discussiepunt van de middag.

Dan nog een pedicure van B. gekregen. Als dochter doe je ook rare dingen hoor als je pa zo ziek is, ik hou helemaal niet van voeten! Maar goed, het was hard nodig. Volgende week een manicuurtje en dan ziet hij er beeldschoon uit.

Dan komt nicht Isa Bella nog langs en kijken we wat juweeltjes en samen even lekker kletsen. Daarna papa goed gegeten, stoomgroenten van Albert Heijn, zie je mam, het kan super makkelijk.

Zo de week is weer begonnen, altijd wat te beleven in huize Prinsen.
(foto Hans en Isa Bella, hij genoot)

Weer thuis en een record aantal berichten

Vanochtend wakker geworden in Volendam. Even lekker douchen en ons B. natspatten. Kleinzonen en schoonzoon gedag gezegd en terug naar Vlijmen. Maar niet zonder even langs Lars te rijden en 6 heerlijke haringen achter te laten. Dat hebben ze hard nodig daar gezien de verbouwing die ze nog moeten gaan. Lekker vroeg een pilske gedronken met Lars en dan naar huis. Het was een druk weekend. Vrijdag vrolijk, zaterdag veel emoties en vandaag weer af en toe die boosheid. Het valt zwaar om, zoals ie zelf zegt, een zompie te worden. Maar dat is ie nog lang niet hoor, heeft gelukkig nog steeds grote mond. Leuk was het om met z'n vieren Fanny, A. en B. te eten. Herinneringen ophalen hoe we vroeger altijd om half 6 moesten eten en hoe vaak A. op haar donder kreeg omdat ze weer te laat terug was van het surfen. Herinneringen zijn mooi om samen te delen.

Erg blij met het record aantal reacties op de weblog vandaag. En het bezoek van Van Basten op de weblog is natuurlijk ook leuk. Alhoewel je leuk aan eentje van boven de riolen moeilijk kan toevoegen. In de auto van Uitdam naar huis had papa het vol trots over dat zijn weblog gelezen wordt over de hele wereld, Jeannette in Israel, Frans in Amerika, Tony in Denemarken, en hij had nog meer landen maar ben ik even kwijt. Loek was gelukkig hier om papa naar boven te helpen. Morgen komt er een bed in de kamer tot de traplift binnen is want naar boven gaan wordt bijna onmogelijk. Ook gesprek voor thuishulp, overleg weer met huisarts want hij heeft zoveel pijn aan zijn knie. Kortom, het wordt weer een eneverende week meneer Droge. Trusten.

Heb weer een dag gekregen

Heb weer een dag gekregen en probeer er met volle kracht van te genieten. Ben zojuist uit de telefooncentrale gestapt en hij deed me denken aan een tante van Fanny uit Wemeldinge. Zij was 100 jaar geleden de eerste telefoniste van Goes, en wist toen al wie het met wie deed. Heel leuke tante die alleen maar streekromans las en dat tot haar 94 jaar oud. Daarnaast ging ze elke jaar naar haar dochter in Zuid Afrika waar ze ook alleen Afrikaans las.
Vandaag eerst onze Hein feliciteren, via de weblog. Jan Clerkx, Adje Biemans en iedereen die ik ken of half ken en vandaag jarig is. Fijne dag!
Met telefooncentrale bedoelde ik de auto's van A en B die constant in contact staan met allerlei hulpinstanties. B. heeft gezorgd voor een stapel enveloppen voor mijn overlijdenskaart. Als ik ze netjes kan schrijven hoeven mijn famillie, vrienden en kennissen de envelop niet open te maken want die kunnen het zien aan mijn handschrift dat het zo ver is. Zelf hoef ik er niks in te schrijven want, zou Boer Verschuren zeggen, maar voor mij geldt dat niet, als het regent in September valt kerstmis in December.

Lars, heb heerlijke haring voor je gehaald ben morgen weer terug. Beleef hier vreemde zaken. Lijk te hallucineren zie schaap die uitgelaten wordt door man.
Houdoe Hans

Nog even kort berichtje van B. na de lekkere onzin van mijn vader hierboven. Vandaag geslapen tot 12.00 uur. Vannacht slecht geslapen, tussen de bedden door gevallen, ook dat nog. Mama en Roland lekker samen weg. Ik naast papa gelegen tot hij wakker werd, aangekleed en via de visboer terug naar Uitdam. Even A. gebeld en daarna heeft papa bovenstaande tekst geschreven, 3x gevloekt om van Basten na het zien van de krant, vissoep van de buren in ontvangst genomen en toen was hij na 1,5 uur weer compleet kapot. Mijn buren die hielpen om papa naar binnen te brengen en de andere buren die vissoep brachten en even kwamen kijken schrokken hoe slecht hij eruit ziet. Hij wordt doodmoe van mensen en momenteel zelfs van zijn kleinzonen die nu maar even bij vriendjes spelen om opa rust te geven. Het is verdrietig om te zien hoe snel hij achteruit gaat. Hij heeft geen envelop meer kunnen schrijven. De vakantie in Dubai kan niet doorgaan, klote. Papa had nog zo graag het 1x lekker warm gehad. Nu zijn we op zoek naar een groot huis met een zwembad in NL of Belgie. Tips zijn welkom!
Hij moet ook heel heel veel huilen dit weekend, misschien wel omdat hij beseft dat dit misschien zijn laatste keer is in Uitdam, een dorp dat toch een speciale plaats in zijn hart heeft want hij vindt het hier altijd heerlijk en mooi. Dus we blijven hem oppeppen, zorgen dat het niet de laatste keer is!

Aangekomen in Uitdam

De reis ging voorspoedig, geen file naar boven de riolen. Aangekomen lekker een koude pils en twee haringen. Want die zijn hier toch echt lekkerder, dat moet zelfs papa toegeven. Na 2 biertjes en de haringen toch wel moe dus even op de bank. Van de jongens moest er een foto genomen worden van opa op een Ajax kussen. Dat was natuurlijk lachen dat hij daar op lag als PSV fan. Na het slaapje nog lekker heilbot in verse tomatensaus en sla gegeven, veel gegeten dus da's mooi.
Waar papa niet over uit kan is het hoogtepunt van vandaag, 17 reacties op de weblog wat geweldig, dank allemaal! We moeten adverteerders gaan zoeken, kunnen we er qua aantal bezoekers nog geld gaan vangen. Nu moe dus zo met Roland en Babs naar het hotel waar hij met mama nog gezellig wil verblijven. Morgenochtend mama in de PC Hooftstraat lekker shoppen met Roland en Babs onder aanwijzing van papa proberen de mol uit de tuin te jagen. De jongens spelen in de rolstoel Tarzan en eten te veel paaseitjes want dat mag van opa. We zijn blij dat hij hier is en genieten!!!

Geen chemo meer .....

Beste allemaal,
Helaas vandaag geen goede berichten en geen vrolijkheid. Papa zijn gezondheidssituatie is momenteel dusdanig slecht dat men niet meer met chemokuren wil starten. Dat vergt te veel van hem. Mocht hij wonder boven wonder volgende week in een betere gezondheidssituatie verkeren dan kunnen we het alsnog proberen maar nu willen ze er niet mee aan de slag of wij het nou willen of niet. Klote nieuws dus. Om even vooral ook mama wat rust te geven gaan ze morgen naar Uitdam dus schrik niet als ze niet bereikbaar zijn en mocht je vandaag wat meer willen weten bel dan Annette 06 54387137 of Babs 06 53772771. Blijf alsjeblieft berichten plaatsen, we lezen ze voor aan papa en ze zijn voor ons allemaal een grote steun!

Rustdag

Vandaag een rustdag genomen. Naar zijn gevoel wel 23 uur in bed gelegen en goed geslapen. Wel nog even Annette, Mijke en Frederike op bezoek gehad en Roland met Limburgse vlaai. Julia en Hein hebben hun ziel en zaligheid ingezet om samen met Jan de Vaan de tuin mooi te maken. Heerlijk om naar te kijken. Zoals ook alle kaarten die we krijgen en zorgvuldig opgesteld staan in de kamer. Dankbaar voor alle mooie berichten ook vandaag weer, en alle mooie kaarten!

Tweede thema: Plagen
Plagen is een grote hobby van Hans. Veel kinderen zijn enorm bang gemaakt met van alles. Als dochters zijn wij natuurlijk niet ontzien. Als straf kregen wij diepzeeduiken. Hij kon het altijd heel fijntjes beschrijven: "Als we deze zomer in Frankrijk zijn, dan zwemmen we tot waar jij niet meer kan staan, dan duw ik je onder water, ga op je schouders staan en duw je nog wat dieper." Het gevolg was dat als papa ontwaakte van zijn stranddutje en de zee in dreigde te komen, wij als kinderen gillend het strand op rende, doodsbang. Ook schepte hij er genoegen in om een emmer water over je heen te gooien als je in de tuin lag te zonnen, maar liever nog stak hij een rotje aan en gooide dat onder je ligbed. Ook Francois, ex kok van Hotel Prinsen gaf een mooi voorbeeld van al dat plagen. We zijn op zoek naar nog meer mooie voorbeelden! Dus klik op reacties en stuur hem (zet de knop op anoniem en het moet lukken!)

Weer een dag met vrienden

Dinsdag was een te drukke dag maar hij wilde het perse. 's Middags met mama en Julia ontzettend verwent bij vrienden met een uitgebreide lunch. Handig want hadden ze gelijk warm gegeten. Bij thuiskomst zo moe dat ie niet meer de trap op kon komen, eerst even rusten toen toch naar boven en 5 uur slapen. Daarna weer even wat eten, pillen nemen en naar de DAS (Dinsdagavond Soos). Waarschijnlijk zijn laatste keer en dan kon hij toch nog iedereen zien. Annette heeft hem gebracht en terug thuis lijkt de trap op de beklimming van de Himalaya. In delen redt hij het net en wil dan alleen maar zo snel mogelijk in bed en niet meer praten. Slapen gaat hij doen en ook vandaag de hele dag. Even uitrusten want 2 dingen op een dag kan gewoon echt niet meer. We hopen nog steeds dat de verhoging van de dosis pillen zijn situatie iets verbetert maar wachten nog af. Moeten vandaag eigenlijk de vakantie boeken maar wachten even tot de uitslag donderdag. Wel is de traplift besteld en zijn we druk bezig samen met nicht Ilse om een leuke verpleegster te zoeken, goedverzorgd en zonder dikke kont ;-)
(foto DAS 19 febr)

Golf, drank en een eigen kok

Je zou gezien de titel van dit bericht zeggen; Wat een mooie dag. Maar de dag begon slecht. Pas rond 2 uur begon Hans wat bij te trekken. Eerst eens even douchen want wat stonk ie, zo'n nare medicijnenlucht. Douchen alleen kan niet meer maar gelukkig was er hulp. Doodmoe van het douchen nog even slapen en toen toch de grote wens om nog even een biertje te drinken met de seniorengolf. Tja en Hans'wil is wet (alsof het ooit anders is geweest). Dus met rolstoel en Babs naar de golfbaan. Ik mag wel met de lift geen probleem zei ie. Nou ter plekke aangekomen mochten we niet in de lift. Voorschriften, verzekering en al die onzin. Ach hij gaat toch dood zei ik, gooi hem toch effe in die lift. Papa en ik waren de enige die gelukkig om die heerlijke zwarte humor konden lachen. Maar nee hij mocht niet in de lift. Nou dan moet je als dochter zeuren en papa zielig laten kijken en dan komen er twee mannen die hem gaan proberen een trap op te tillen. Nou gezien de verzekering zitten die nu ook 2 maanden in de ziektewet met een kapotte rug maar papa was boven. Dan kan je als dochter eens heerlijk zeggen hoe laat hij thuis moet zijn en hoeveel hij mag drinken. Da's dan even genieten want vroeger trok hij ons ook overal van dansvloeren af en drinken mocht al helemaal niet. Daarna doodmoe thuis gebracht door zijn lieve golfvrienden. Ondertussen was er druk overleg met de artsen want wat gaat hij achteruit en dat kunnen we nog niet accepteren. Dus pillendosis omhoog gebracht weer in de overtuiging dat het dan maar beter met hem moet gaan. Helaas betekent dat contact met 3 artsen op dit moment maar ach het vult de dag. Ondertussen ook zo'n fijne bejaardenlift besteld die het huis zo mooi maakt maar dan komt hij hopelijk weer makkelijker naar boven.

En dan opeens zie je wat een weblog allemaal doet want eerder hadden we gemeld dat we Ad de Kok nog niet hadden gezien maar opeens heb je dan 's avonds een prive kok met champagne, witte wijn, coquilles, kreeft en tarbot. Haha, toch een voordeel die horeca achtergrond. Papa heerlijk gegeten maar toch snel naar bed want langer houdt hij het niet meer vol.

Tijdens het helpen uitkleden trekt hij een pluk haar uit zijn hoofd en is weer boos over dat dit hem overkomt. Boos dat hij dit mee moet maken. Ik doe de luiken omhoog en laat hem de zonsondergang zien (die zelfs in Vlijmen mooi is). Daar moet je van genieten en niet alleen maar boos zijn. Probeer te genieten. Dus morgen weer 1 leuk ding waar hij zin in heeft en zo gaan de dagen snel. De vakantie doorgenomen, want ondanks dat mensen het soms afraden, wij proberen er wel voor te gaan. Hij kan niet zo snel weg zijn, dat mag niet! (Ik ben niet boos, ik vraag alleen wat meer tijd, dat mag toch wel.....)

Ome Hein 75 jaar

Ja net terug, papa gelijk in bed, doodmoe, maar deze foto's moeten direct op de weblog. Want hierbij zeer zeldzame familie foto van alle broers en zussen van Hans. Tegen opbod te koop!

Tot 18.30 uur geslapen, even op voor Chinees, daar had ie zin in dus halen we dat gewoon. Dan komen Julia, Ans, Loek en Hein. Even lekker kletsen over de middag. Over oom Hein zijn mooie speech en het lekkere eten. Papa is er niet helemaal bij en houdt het na een uur voor gezien terwijl oom Hein toch leuke moppen had ;-)
Hij slaapt weer, vond het een mooie dag maar is er klote aan toe. Morgen beter!

Engelien en Alice

Vanochtend is papa uit het ziekenhuis gekomen. Slapen tussen de middag ging niet zo goed, zelfs niet toen Tommy bij hem ging liggen. Om half 4 kwamen Engelien en Alice op verzoek van papa langs. Hij wilde met hen bespreken hoe hij graag zijn condoleance geregeld wilde hebben. Een heftig gesprek natuurlijk en we vragen daarbij ook nog wel wat aan deze dames. Maar zoals papa het zegt: 'Gij kunt da'. Gelukkig wilden ze het allebei graag voor hem doen. En na alle emotionele onderdelen kwamen gelukkig ook weer alle mooie herinneringen. Over de kreeften die Hans (meneer Prinsen, zoals Engelien nog steeds keurig zegt) overal neerlegde om alle dames te laten schrikken en over wat voor goede baas hij eigenlijk was en wat ze allemaal geleerd hebben. En ondanks dat mama bang is dat we Engelien en Alice wel met een enorme zorg hebben opgezadeld denk ik dat het een mooie manier is om het in zijn oude Hotel Prinsen stijl aan te pakken. Hij weet nog steeds hoe hij het wil en brieft ze exact over alle onderdelen tot de gepoetste suikerpotjes aan toe. Respect hoor daarvoor!

Verder is hij er vandaag niet goed aan toe. Hij kan niet meer uit de stoel komen, bibbert, is draaierig en eigenlijk ook erg boos. Er zit een agressie in zijn ogen en hij kan zelfs niet echt van zijn kleinkinderen genieten. Het is verdrietig vandaag om hem zo kapot te zien. Pijn in zijn knie, pijn aan alles zo te zien. Misschien bouwen we zijn pillen toch te snel af, maandag maar weer eens bellen.

Aangezien we al een week wachten op het eten van Ad de kok die beloofde wat te koken hebben we het heft zelf in handen genomen en aten we vandaag kreeft en mosselen. En omdat papa zo weinig eet hadden wij lekker meer. Da's dan weer een voordeel.

Hij vindt dat we hem soms te veel censureren op de weblog. Dus moet ik nu nog meer onzin op gaan schrijven over verpleegsters met dikke konten en onverzorgd uiterlijk. Hierbij.
(Foto Engelien en Alice (met slanke konten))

Gelukt

Longpunctie geslaagd. Hij was er erg bang voor. Hele ochtend zenuwachtig. Warme pyama mee het ziekenhuis in want het is daar altijd koud zegt ie. Hij heeft het voortaan hele dagen koud. Naar het ziekenhuis gebracht door Hein en Julia. Annette zoveel mogelijk bij hem gebleven. Naald in zijn rug via het schouderblad, goed op de CT scan kijken ondertussen en een weggetje tussen twee ribben vinden en niet te hard de long in anders een klaplong. Maar het had geen pijn gedaan en was sneller gelukt dan ze van tevoren hadden geschat. Nu gaat de patholoog het weefsel bekijken.
Volgende week donderdag gesprek met de longarts over uitslag en voortgang.
Frederike kwam opa een beetje opvrolijken. Nu hopen dat hij een goede nacht heeft en morgen weer naar huis.

Naar het ziekenhuis

Vandaag naar het ziekenhuis. Hopelijk kunnen ze met deze ingreep wat kankercellen uit de long te pakken krijgen zodat we kunnen zien wat het is en chemo kunnen beginnen. Hans moet wel een nacht in het ziekenhuis blijven.
Het zeer moeizame slikken wordt veroorzaakt door een schimmelinfectie die de arts gisteren gevonden heeft. Dus we doen er nog wat medicijnen bij. Rode rozen vullen het huis. Nog even genieten en dan naar het ziekenhuis.
(foto zomer 2007 kiekeboe met Julian)

13de ongeluk? Nee ik ben er nog, da's geluk

Vroeger vond Hans de 13de een ongeluksdag. Nu is het mooi want het is een geluksdag, een extra levensdag. Gisteren is familie voor de eerste keer gecondoleerd maar nee zo snel gaat het niet, Hans is er nog en hopelijk nog heel lang. Afgelopen nacht goed geslapen maar qua conditie gaat het niet echt goed. Het is moeilijk voor ons als gezin om te beoordelen of papa nu zo hard achteruit gaat of dat het bijverschijnselen zijn van bestraling en pillen afbouw. Morgen dus weer als gezusters apart de doktoren lastig vallen, ja ook daar zullen ze de naam Prinsen niet snel gaan vergeten ;-). Annette de longarts, Babs het Verbeten instituut. Want slikken gaat heel slecht en ondanks dat we ons realiseren dat die bronchoscopie dat waarschijnlijk heeft veroorzaakt verslechterd dat wel heel erg. Het is ook ongelooflijk hoe snel zijn motoriek achteruit gaat. Misschien zou hij eens wat meer moeten slapen, maar wil nog zoveel. Er is zelfs een soort wachtlijst ontstaan van mensen die willen komen. Maar 4 mensen tegelijk in een middag is al te veel momenteel voor papa. Dus voor iedereen die een keer nog langs wil komen, dat heeft gemaild of aangegeven, sorry het is geen onwil en ons vader is de gastvrijheid himself, maar het gaat nu allemaal even niet. We doen ons best maar rust is nu heel belangrijk.
We hebben wel weer wat om naar uit te kijken, samen naar Dubai zijn druk bezig met boekingen. Nog nooit geweest en dus volhouden en nog heel erg gaan genieten. O en na de 13 februari komt 14 februari, benieuwd of papa voor het eerst in zijn leven een echte Valentijn voor mama zal zijn. We houden u op de hoogte!
(foto Hans in betere tijden op familievakantie in Italie)

Vrijdag opname dag

A.s. vrijdag het ziekenhuis in i.v.m. nieuw onderzoek naar soort longkanker. Nachtje overblijven, kan Fanny eens een nacht goed slapen zonder 'spook' in huis. Vandaag met zussen Julia en Ans even naar Hank lunchen. 's Middags visite en nu weer even op bed. Toch wat zware dag en slikken blijft moeilijk en is vermoeiend. Weinig inspiratie voor de weblog vandaag. Maar hopelijk lezen jullie die van gisteren nog even voor reacties op bijnamen.

Bijnamen

Vandaag even gaan golfen, ging niet echt goed maar heerlijk om te doen. Julia heeft een grote lunch klaargemaakt, erg lief. Maar ja de slokdarm is bij de bronchoscopie geirriteerd geraakt dus alleen ijs en koud bier vindt papa smaken. Het laatste natuurlijk het liefste. Zitten nog op oproep te wachten voor nieuwe ingreep om longkanker te testen. Toni Keil belde uit Kopenhagen, is al 50 jaar goede vriend.

De vele reacties die papa heeft mogen ontvangen via mail en weblog (zeker ook weer die van vandaag) bevatten vaak hele leuke herinneringen en anekdotes. Sommige zijn nieuw voor ons, andere heel vertrouwd en in alle gevallen geweldig om te lezen en te horen. Ze laten onze eigen herinneringen herleven en vullen die aan. Bepaalde aspecten van Hans zie je vaak terug, bijvoorbeeld dat hij graag plaagt. Daarom willen we op de weblog af en toe een thema inleiden. Ieder die maar wil kan daar zijn eigen ervaringen aan toevoegen via een reactie.

EERSTE THEMA: BIJNAMEN
Hans gebruikt graag bijnamen. Een veel gebruikte bijnaam is Duif en als je geluk hebt Schoonheid. Als kinderen worden wij Nana (of Aa) en Bee genoemd, maar wij luisteren ook naar de naam Soepkip. Tommy die de eerste vier maanden van zijn leven vooral huilend doorbracht heet nog steeds "De Grote Huilebalk" maar ook Tommy Johannes de Kippenracer. Frederike wordt door Hans al vanaf haar geboorte Wolkje genoemd. Wij kennen ook Goudblokje, Kank, JB en Jan Vergif. Fanny's "interieurverzorgster" is Sherlock Holmes want die moet heel goed speuren om stof te kunnen vinden. Velen hebben het met Eikel of Eikelien moeten doen. We willen iedereen vragen om via de knop reacties zelf aan te geven wat bijnamen zijn die door Hans aan mensen gegeven zijn. Dit geeft ons mooie herinneringen en weer wat humor.

Heerlijk een vader die zijn gevoel toont!

Vandaag stuurt papa mij om 19.15 uur een minder warrig bericht dan andere dagen, en vandaag is censuur niet zo nodig en zijn verhaal te veel Hans en te zonde om niet te plaatsen:

Krijg van die reus van onze familie, Loek, een fruitmand zo groot dat Jo de Puk nooit zoveel fruit in huis heeft gehad. Moet nu brood met fruit gaan eten 4x per dag om het op te krijgen. Zoek nog naar een leuk sausje want daar is niks aan. Heb weer een kleurige nieuwe pyama gehad. Lig ik wat vrolijker op mijn sterfbed??? Ga dadelijk met onze A en B een plaatsje uitzoeken op het kerkhof. Moet wel een goeie plaats zijn want ik moet er lang liggen.
Wel gevonden maar weet niet of het kan, misschien zijn er nog mensen die het claimen. Mijn motoriek begint al af te nemen. Loop al als een oud mannetje. Moet vanaf heden op de toilet gaan zitten want het besturingssysteem begint in oude verhalen speling op te lopen, en dan wordt de WC wel een stuk groter maar die het op moet ruimen is er niet blij mee (en wij kleine Julian maar de schuld geven).
Babs, Nana, bedankt voor jullie liefde en geweldige begeleiding en ideeen. Je vader

Familiedag

Uitstekende nacht gehad en heerlijk wakker geworden met twee kleinzonen TV kijkend naast hem in bed. Prachtig weer. Annette heeft nieuwe ideeen voor de weblog, hele leuke die we komende week eens gaan uitproberen. Weer geweldige reacties via mail en weblog maar helaas nog niet de gouden tip. Fruitmand van Soos die werd overtroffen door een fruitkist van neef Loek, met beide vreselijk blij. Flappen getrokken voor de speelgoedwinkel en ze hebben het niet eens opgemaakt. Gewandeld naar de Bartok en tikkertje gespeeld (de (klein)kinderen, tante Juul en Fanny). Middagdut gedaan (niet meer bellen en langskomen tussen 1 en 3 uur want ik heb nu een ritme). Dan nicht Ilse met Noor en Frans op bezoek. Even lekker pilske drinken en kletsen. Over oom Frans, over de familie en over kinderen en kleinkinderen. Zo nog wat kaarten met B en dan was het een mooie dag! Alsof er nooit wat is gebeurd (nummer Paul de Leeuw, wat een mooie dag). Slikken gaat moeilijk, verdriet blijft en gedachten zijn niet stop te zetten. Het donker maakt somber en angstig.

Jammer, mislukt

Vandaag laatste bestraling in Tilburg. Maar ook in de middag de uitslag van het longonderzoek en de CT scan. Geen uitzaaiingen in de rest van het lijf. Weer een dag erbij. Maar het longonderzoek is mislukt en dat is balen. Dat betekent dat papa volgende week opgenomen wordt voor een dag om opnieuw te proberen het stuk van de kanker in zijn long te pakken te krijgen. Dit keer doen ze het met een naald via zijn schouderblad naar de long. Mogelijk nadeel, kans op klaplong maar dat blijft ons vast bespaard (bidden jongens kom op!). Ondanks dat ze bijna zeker weten wat voor longkanker papa heeft moeten ze toch dit onderzoek doen om de juiste chemo in te zetten. Verder besproken dat hij op vakantie mag, ze plannen er dan alles omheen. Dus terug uit het ziekenhuis naar Maarten en Annette en daar waren Babs en de kinderen ook. Gelijk maar over iets leuks gehad, nog 1 keer samen weg. Daarna nog even samen uit eten. Papa moet nu van ons even opblijven om te zorgen dat hij een betere nacht heeft dan gisteren.

Zoveel reacties via de weblog maar ook alle kaarten en heerlijke brieven. Ze zitten allemaal in een map die we elke keer even doorbladeren en zachtjes een traan laten. Dank ook voor de mooie Afrikaanse bloemen van de vrienden van de Zuid Afrika reis. Die zijn wel heel bijzonder.
We gaan het weekend in met alle kinderen en kleinkinderen en opa gaat naar de speelgoedwinkel!!

Mooie herinneringen

Hoe heerlijk is het voor ons hele gezin om al die mooie berichten op de weblog te lezen. Alle herinneringen die aan papa verbonden zijn. Zelf heeft hij mooie herinneringen aan zijn vader en schoonvader. Allebei de goedheid en eerlijkheid zelve. Ze waren allebei vergevingsgezind ookal maakte je nog zo'n blunder. Nou da's papa ook hoor, soms wrijft hij het er even in maar begrijpt veel. Zij konden ook hun ziekte goed verwerken. Papa heeft daar wat meer moeite mee maar volgens ons is dat ook niet gek, we zijn pas 2 weken verder dus er is nog zoveel te verwerken.
Vanavond weer een potje kaarten, proberen het verstand even stil te zetten maar lukt niet zo goed. Daarna hopelijk een goede nachtrust en morgen weer een dagje erbij.

Met Hein weer naar Tilburg

Vandaag veel emotionele input van papa gekregen. Alles door elkaar, wat wil ik nog, hoe wil ik mijn laatste momenten, hoe voel ik me, etc. etc. Slechte nacht gehad dus da's dan ook niet goed voor de emotionele toestand. De laatste twee weken zijn zoals papa het noemt dikke pech. Zijn ziekte, een huis in brand en beurskoersen waar je ook ziek van wordt.
Herinneringen van het weekend komen weer boven toen Tommy tegen Julian zei dat ie stil moest zijn want opa moest hem vasthouden want dan werd ie rustig en kon ie slapen. Het weekend komt er weer aan en daar kijkt ie naar uit. Knuffelen met Wolkje en genieten van het spel van de kleinkinderen. Vandaag was Annette er weer met Mijke, ook heerlijk als afleiding. Oom Hein gaat samen met papa naar Tilburg in de taxi. Onderweg halen ze nog meer mensen op. Volgens mama is het wel grappig, de een is schor en de ander is doof dus dat gaat lekker.

Nog 60 dagen voor 8 april

Nog 60 dagen tot 8 april. Ja dat houdt papa ernstig bezig. Dat is toch iets wat hij wil halen. Als je 70 wordt en je bent ziek hoef je geen rijbewijs meer aan te vragen, lukt toch niet. Ook dat houdt hem bezig.

7.45 met Annette gemeld bij de dagverpleging. Bloeddruk, temperatuur, codeine pillen, intake gesprek. Dan naar de longafdeling: naald ingebracht voor contrastvloeistof. De verpleegster vond papa er nog lekker bruin uitzien. Ja dat ziet er allemaal nog gezond uit. Rustgevend medicijn gekregen en op naar de CT scan. Daarna een plaatselijke verdoving en de bronchoscopie, ondertussen nog een paar maal extra verdoofd om het hoesten tegen te gaan. Maar waarschijnlijk is het wel allemaal gelukt. Dat zou wel fijn zijn want dan hoeft er geen extra ingreep gedaan te worden en weten we vrijdag wat voor soort longkanker het is om zo te bepalen wat met chemo nog mogelijk is.Na het uitwerken van de verdoving samen met Annette lunchen bij Hotel Central. Beetje out of place tussen de carnavallers. Even heftig, maar ook een gezellige ochtend.

De tweede keer bestraling ook in de middag nog gehad. Misschien weer wat extra tijd gewonnen. Roland komt nog even langs en papa geniet van het oplopend aantal berichten op de weblog. Blijven doen hoor!
Terugkijkend naar de afgelopen maanden zien we dat de ziekte ook zijn karakter af en toe heeft veranderd. Hoelang was het nou al aan de gang. Stom dat je je dat af blijft vragen. Alsof het wat uitmaakt. Maar mochten jullie denken wat deed die Hans toch raar in december of rond die tijd, dan weten jullie waardoor het komt. Maar het blijft ook een aparte natuurlijk ;-)

Eerste bestralingsdag

Vanmorgen laat opgestaan en getracht de krant te lezen. Maar concentreren lukt al niet meer zo goed. Papa blijft onrustig. Wil iedereen bellen en schrijft van alles op. Vloekt bij kaarten met Beterschap erop. Wie denkt nou nog dat hij beter kan worden moet beter de weblog lezen. Nee dat moet creatiever kunnen volgens hem. De hele dag Carnavalsmuziek irriteerde ook zondag maar toen Joost Meier vandaag langskwam en de boerenkiel van de zolder haalde is papa wel meegegaan om zijn oude DAS band te horen spelen bij hun doelgroep, het bejaardentehuis. Even genieten en een pilske drinken, tja het is toch Carnaval dus die 2 per dag als maximum redden we vandaag niet.

De middag was dan ook minder vrolijk in het Verbeeteninstituut in Tilburg voor de eerste bestraling. Veel lotgenoten, akelig maar achteraf viel het gelukkig mee. Het duurt maar 2 minuten maar je wilt niet weten wat het in zijn hoofd doet. Oom Michel bezocht in Tilburg en gerust gesteld.
Papa wil niet rusten is te onrustig. Hij moet wel rusten, moet zo goed mogelijk in zijn vel zitten voor behandelingen. Als hij belt dat je moet komen nog even checken bij Fanny want we moeten hem echt in de gaten houden.
Hij wil elke dag een ander overhemd aantrekken schrijft ie, want hij heeft er zoveel van Roland gekregen toen die af was gevallen dat hij gaat kijken hoeveel dagen hij een ander shirt aan kan trekken. Haha, het moet je maar bezig houden dat soort flauwekul. Ook dat mama niet te snel een oude weduwe mag worden want er zijn meer goede kerels dan kerken zegt ie. Nou ik denk dat mama het na papa wel gehad heeft met mannen ;-)

Morgenochtend 8.15 uur bronchoscopie, 8.45 uur CT scan en 's middags weer Tilburg, het wordt weer een enerverende dag.

In afwachting van de eerste bestraling

Goede nacht gehad, heerlijk. Rustig dag, vanavond lekker kaarten. Papa begint beetje te bibberen, da's jammer voor zijn mooie handschrift terwijl hij zoveel enveloppen nog wil beschrijven. Verder nog steeds soms hyper van alles wat hij nog wil zien en doen.

Het was een mooie dag

Even geen zware ziekenhuis bezoeken en gesprekken. De nacht was vreselijk maar wakker worden met zulke mooie sneeuwvlokken is dan wel apart. Alsof iemand wilde dat papa dat nog 1 keer zag. Terwijl Tommy en Julian een sneeuwpop in de tuin maakte voor opa, lag die nog op 1 oor. Even bijkomen van een rotnacht. Broer Hein en zussen Julia en Ans kwamen even langs, even samen traan laten en elkaar plagen. En 's middags kwamen Roland en David en Annette en Maarten en de kinderen. Heerlijk om zo samen aan de tafel te zitten. Brieven gemaakt want dat wilde papa graag, iedereen hielp mee en Maarten moest wel 2x terug om extra papier te halen. Zoveel vrienden, da's toch al een rijkdom. Met zijn allen op de foto, het is een verdrietig moment maar ook iets waar we nu zo bewust van genieten. Zijn al begonnen om snel een vakantie te plannen. Even samen weg. Hopelijk wordt het een nacht met veel slaap. Aansterken voor maandag!

Een ziekenhuisdag

Vanochtend zijn we om 8 uur vertrokken naar Tilburg i.v.m. bestralingsvoorbereidingen. Onverwachts werden we gisteren gebeld dat Hans daar moest verschijnen. Ja het overkomt ons momenteel, we maken het niet echt mee. Kleinkinderen Tommy en Julian hadden 's ochtends verkleed als indianen voor wat afleiding gezorgd en mochten gelukkig bij tante Julia blijven. In Tilburg hadden we een goed gesprek. Er waren in elk geval 3 uitzaaiingen in de hersenen misschien wel meer. Daarom gaan ze het hele hoofd bestralen. Volgende week 5 dagen achter elkaar, elke dag, beginnende op maandag 4 februari. Dat bestralen kan eenmalig en daarmee hopen ze de kanker kleiner te maken en de vochtophopingen weg te halen. Tuurlijk kaalheid, vermoeidheid etc. maar ach wat maakt ons dat uit als we het daarmee op kunnen rekken. Van papa zijn hoofd werd gelijk een masker gemaakt omdat hij met masker en al vastgemaakt werd voor onder de bestralingsapparatuur. Beetje eng maar het ging allemaal goed.

Teruggekomen gauw een boterham, een dutje en een traan en toen er weer tegenaan. Op naar de longarts. Het is longkanker, dat sowieso gaf hij aan. 8 cm groot monster al. Klote vlekken op zo'n doorzichtige foto. Dinsdag een bronchoscopie en CT scan om vast proberen te stellen wat voor kanker het is zodat ze daarop kunnen behandelen. Waarschijnlijk met chemo. Maar of we dat willen en hoe dat gaat zien we daarna wel. Vrijdag dan de uitslag daarvan.

Ja en dan toch maar weer vragen, hoelang heb ik nog. Moet ik nu al alles regelen, mag ik nog op vakantie met mijn kinderen en kleinkinderen, mag ik vliegen, etc. Geen concrete antwoorden alhoewel er dan toch weer 1 keihard antwoord naar buiten komt. Want met het vermoeden wat voor soort kanker het is in het achterhoofd gaf de arts aan dat na 1 jaar nog 20% leeft en na 2 jaar nog 10%. En dan is 20% een veel te klein rot percentage.