zondag 10 juni 2012

Weer een Prinsenweekend zonder je

Dit is ons vierde weekend zonder je. Oma Dolly is gewoon nog mee. Ik schrok toen ze vandaag bij het afscheid nemen tegen me zei; 'Je weet nooit, het kan altijd de laatste keer zijn'. Gedver nee, want als tante Ans er niet meer bij is wordt het wel heel stil rond onze stichters. We hebben weer ongecompliceerd genoten van de drank, het eten, de humor, het afzeiken, de optredens, het spelen, de kinderen en de drank. Geen moeilijke gesprekken, geen discussies, gewoon een weekend vol met lol. Het survivallen had jij niet uitgekozen als organisatie maar was een belevenis voor iedereen ;-). De zandkastelen kijken hebben we vervolgens overgeslagen. We gingen even genieten, spelen, in de hottub, bijslapen, lachen en plagen. Het was weer een prima Prinsenweekend. Alleen weer een zonder jou. We missen je nog steeds in alles.

zondag 8 april 2012

Weer jarig met Pasen


Weer zou je jarig zijn met Pasen. Dus als kado nieuwe vissen voor in de vijver omdat je de kleinkinderen erin laat vissen. Paaseieren verstoppen in de tuin en een eerste aspergesoep. Wat zouden we er weer graag voor naar Vlijmen rijden. Dit jaar voor het eerst zijn we niet bij elkaar als gezin. Raar gevoel maar toch zijn we allemaal met je bezig. Ieder op onze eigen plek zullen we paaseieren verstoppen voor onze kinderen en herinneringen ophalen aan hoe opa dat deed en wat hij op de eieren schreef.
8 April is een mooie datum in het jaar. Ook vandaag begint de dag met de zon, wordt alles groener en maken de vogels meer lawaai. Jij bent alleen zoveel stiller. Maar de stem binnenin ons is er gelukkig nog steeds en dragen we vol liefde met ons mee.

zondag 18 maart 2012

Alweer 4 jaar geleden



Alweer 4 jaar geleden heb je ons verlaten. En hoewel we niet meer elke dag aan je denken is het nog wel minimaal om de dag. Toch verbaasd het dan weer hoe hard je sterfdag er weer inhakt. Nu had je heel veel pijn, nu kwam de dokter, etc. En zo beleven we weer heel je sterfdag opnieuw. Maar zoals we in je memoriam advertentie al zeiden blijft de liefde, de dankbaarheid en de mooie anekdotes over. Zoals die van neef Loek over bloaze. Iedereen denkt nog steeds aan je. We missen je in alles!