Weer een Prinsenweekend zonder jou

Wat hebben we allemaal genoten, zeker de kinderen. Een relaxed Prinsenweekend met lekker eten, drinken, lallen en kletsen. Klootschieten, zwemmen, pesten, en zelfs een soort live cluedo hebben we gedaan. Het was heerlijk. En we willen nog veel jaren zo doorgaan. Tante Ans in ons midden als een soort anker. Schitterend was Tommy zijn verhaal bij thuiskomst hoe Tante Ans vals speelde tijdens het pesttoernooi, heerlijk die verbazing van Tommy dat ook zij dat deed naast alle andere leden van de familie. Het was weer zonder jou maar wel aan je gedacht en je herdacht. Zeker ook toen Julian barman speelde of zijn harde stem opzetten tijdens het kaarten. Een echte Prins. De beker staat dit jaar eindelijk in Uitdam maar blijft dus bij een van je dochters ;-). We missen je!

Vijfenzeventig jaar

Vandaag zou je 75 jaar zijn geworden. Gisteren hebben we de dag bij mama doorgebracht. Annette had ter nagedachtenis van je iets heel toepasselijks gemaakt namelijk een fotospeurtocht. Wij vonden hem best moeilijk maar de kinderen wisten alles precies te vinden. Dus waren we zo op het kerkhof waar de tocht naartoe leidde. Voor alle foto's hadden de kinderen een letter gekregen. Op de foto zie je ze het woord proberen te leggen op je graf. Toch leuk zo'n hoog graf want we konden er weer lekker op zitten. We hebben even getwijfeld of nu er weer nieuwe dingen waren gemaakt en meegebracht of je kruis met doppen niet een keer weg moest maar unanieme beslissing dat ie nog moet blijven. Nog even de discussie dat je P meer een G was en ook vroegen de kinderen wat een anekdote was. Nadat we dat uitgelegd hebben hebben we allemaal een eigen anekdote gedaan wat erg leuk was om te horen dat vooral de oudsten nog wel goed je geplaag konden herinneren. Zo ook ikzelf die weer moest denken aan de jaarlijkse straf op vakantie namelijk het diepzeeduiken. Altijd goed voor een jaar spanning. Natuurlijk hebben we ook voor je gezongen maar lang zal ie leven hebben we na de eerste zin afgekapt was niet zo toepasselijk maar de kinderen hebben gelukkig meer versies. We hebben dus even weer van je genoten ondanks dat je er niet bij was. Helaas had mama geen drie dubbel getrokken asperge soep bij de lunch maar bolussen en eierkoeken vonden de kinderen sowieso beter. Pap, van harte met je 75ste verjaardag. Drink een pilsje daarboven met Oom Frans, Tante Julia, Ad, zus en alle anderen die je om je heen hebt. We missen je nog steeds in alles.

5 jaar geleden

Ik weet het ik ben een dagje eerder. Daaraan zie je het al, het leven gaat door. Morgen een werkdag, kind moet spuit en hond naar dierenarts en geen tijd dan zet ik dus nu al iets op je site. Geen gebrek aan respect maar dat is het leven en je zou het begrijpen. 5 Jaar geleden, ongelooflijk wat een tijd. 5 Jaar geleden verloren we je. Wat een verdriet. Nu 5 jaar later heeft je 11 jarige kleindochter gaatjes in haar oren (een geweldige herinnering erbij), gaan je oudste kleindochter en kleinzoon over een paar maanden naar het voortgezet onderwijs. En worden je jongste kleindochter en kleinzoon steeds wijzer en kunnen op de computer veel mooiere presentaties maken dan jij. Je mist het, je maakt het niet meer mee. Nog steeds zijn er dagen waar ik me afvraag wat je zou vinden maar het wordt minder. Gelukkig maar want dat maakt het enorme diepe verdriet iets minder elk jaar. Het klopt wat ze zeggen, het verdriet verliest zijn scherpe randen in de loop van de jaren. Toen we het hadden om na 5 jaar iets samen te doen op de dag dat je overleed zei Annette, wat heb je aan de dag dag hij overleed. Laten we zijn verjaardag vieren, dat past beter bij hem. En natuurlijk valt je verjaardag 8 april ook op maandag en dus vieren we het maar op 7 april. We vergeten je niet, never nooit niet. Je bent voor eeuwig in onze gedachte, vol liefde, herinneringen en respect.