Weer een Prinsenweekend zonder

Het is eigenlijk al een maand geleden dat we op Prinsenweekend waren dus ik ben een beetje laat met plaatsen. Het was weer geweldig dit jaar. Vreselijk gelachen met het komkommer sjoelen, geweldig. We waren dit keer in Noord Holland dus voor Babs vlakbij. Voor de rest eindelijk eens een keer ver rijden. Tante Ans niet meer in een bedstee maar eigen kamer met invalide toilet. Wat een luxe. Heerlijk naar het strand geweest, kwallen gezocht, zandkastelen gebouwd, frietje gegeten, helemaal goed. Natuurlijk pesttoernooi, dit keer ging de beker naar Lars. Daarna bonte avond met veel lol. En dit jaar allemaal redelijk vroeg naar bed. Zondag naar Volendam en daar hebben we echt veel plezier gehad voor de foto. We missen Annette en Isabella en familie maar de pret was er niet minder om. Leuke foto aan overgehouden. Tante Ans vindt Julian nog steeds erg veel op je lijken. Leuk om te horen. Je was in gedachte weer bij ons. We hebben je weer gemist! Maar helaas ook in juli verdrietig nieuws want onverwachts verloren we Oom Herman. Veel verdriet en gemis weer. Vreselijk voor Lars en Bouk en familie. Daar is de leegte nu wel heel erg groot. Ook hij zal gemist worden.

6 jaar en nog steeds zoveel impact

Je password op de blog was ik vergeten. Dit geeft wel aan dat er natuurlijk nog weinig beweging in je blog zit. Toch zie ik in de analytics dat vandaag 6 mensen naar je site hebben gekeken. Het hele jaar 126 mensen niet gek. En ook via 2 onbekende sites, straks even opzoeken wat daar op staat over je. En bezoek vandaag komt uit Amerika en Belgie. Mooi dat je dat nu nog beter kan zien. Je had het geweldig gevonden al die informatie. Wie zouden dat dan in Belgie en Amerika zijn geweest die naar mij wilde kijken had je je afgevraagd. Ook grappig dat het uploaden van een foto in vergelijking tot 6 jaar geleden 100 keer sneller gaan. Ook je kleinkinderen gaan snel. Twee al op het voorgezet onderwijs, dat had je vast weer een bijzondere fase gevonden. We hebben het vaak over je net als in de Efteling (foto) waar we dan vertellen wat je allemaal met ze deed en welke bijnamen ze hadden. Mama gaat goed, geniet van het leven en heeft eindelijk op ons verzoek het terras laten veranderen. Tommy en Julian zijn samen naar haar toegevlogen in Gran Canaria, super stoer. Mijke zorgt dat ze niet alleen is vandaag. Ze zijn allemaal gek op oma. Ze missen en fantaseren over wat als je er nog was. Vandaag is weer zo'n rotdag. Het ene jaar heeft A er meer last van het andere jaar ik. Misschien dit jaar wel extra omdat het ook op dinsdag valt net als 6 jaar geleden. Op zondag begon mijn onrust, vandaag 9 uur steek in mijn buik, om half 8 een eerste traan op weg vanuit Delft. Ook een traan voor T Julia die erbij was en we een jaar erna ook kwijt waren, die twee blijven verbonden. We hebben je kerstboom in ere hersteld. Grote lichten erin gehangen. Dure dingen die dikke lampen. Maar jij had die vast ergens voor een prikkie geregeld (vandaar de ontploffing in die dingen ;-)) Je had vast ook genoten van de Prinsenchat met alle onzin, zeker rondom Carnaval. Wel heerlijk om soms zo dichtbij familie te voelen en onderdeel te zijn van elkaars leven. Voor mij blijft die familieband een hele fijne. Ik zie daar de bravour van je terug, de gezelligheid, het samenzijn en het vieren. Je blijft er altijd bij want je hebt zoveel mooie herinneringen en anekdotes achtergelaten. Dat maakt ook dat je afwezigheid zoveel impact geeft. We missen je, elke dag nog steeds. Je wordt niet vergeten!